Undeniable Feelings (Umbrella Series #1) COMPLETED

18

Ginulo ni Ravier ang buhok ko bago ako hilain payakap sa kanya. Nasa bahay na ako ngayon at silang kambal ang naghatid sa akin.

Ang alam ko mamamalagi muna si Lola kay Ate Iona saka siya pupunta rito para bisitahin ako. Wala namang kaso 'yun sa'kin kahit na ngayon ay mukhang may galit na sa akin ang buo kong mga kamag-anak na nakasaksi ng lahat ng nangyari.

I feel bad for Ate Iona, dapat nasa honeymoon sila pero hindi sila makaalis alis nang dahil sa akin.

Guilty but what can I do? Hindi ko naman ginustong ganito ang kakahinatnan ng lahat.

I should have hid the paper underground so that Tita Sabel wouldn't see it. But what's done is already done and I can't go back and redo all of it again.

"Tawagan mo kami kapag may kailangan ka, susunduin ka na namin araw-araw," sabi ni Ryla pagkalas ko ng yakap sa kakambal niya.

I smiled. "Edi makakatipid na ako niyan sa pasahe salamat in advance," biro ko na ako lang ata ang natawa.

"Magpahinga ka na magkita na lang tayo bukas." Tinanguan ko si Ravier na hinalikan pa ang ulunan ko bago nila ako talikuran. At sa pagkawala nila sa aking paningin, ganun namang masamang tingin ni Fabius ang bumungad sa'kin.

Hindi siya nakatingin sa akin kundi kay Ravier na tinignan siya na parang wala lang. Pero kahit ganun, para pa rin siyang papatay ng tao sa tingin niya rito.

"Bye wifey! Call me okay?!" sigaw ni Ravier bago niya paandarin ang sasakyan. Nginisihan pa ako ni Ryla na mukhang alam ko na ang pinupunto ng kambal.

'Wag nila sabihing pinagseselos nila si Fabius. Dahil sa pagkakaalam ko, wala silang dahilan para gawin ang mga bagay na ito. Lalo na si Ravier na halata ang pagiging sweet sa akin. Abno talaga ang dalawang 'yun.

I watch Fabius walk towards me with a face that can kill a person anytime he wants. But before he can enter, I grab his hand, which makes him stop and give me a questioning look.

"Kumain tayo sa labas nagugutom ako."

In an instant, his expression changed. Para bang hindi pa siya makapaniwala sa narinig.

"Nagugutom ako Fabius," sabi ko saka naglakad papunta sa nakaparada niyang kotse. Nagmamadali pa siyang sumunod sa akin at pagbuksan ako ng pinto.

Alam kong kakauwi ko lang pero gusto ko munang maglibang. At higit sa lahat? May gusto akong pag-usapan kasama siya.

It would be a little selfish but he's the only man I know can do what I wanted to tell him. Magulo na ang buhay ko, naiinis at galit pa rin ako sa kanya pero sige guluhin na lang natin ng tuluyan ang buhay kong magulo na mula't sapul.

▪▪▪

"Let's date," wala sa sarili kong sabi. Natigil si Fabius sa pagkain at sininok pa na natural lang sa kanya kapag may nasasabi akong nakakagulat nga naman talaga. Cute.

Inabutan ko siya ng tubig na agad niyang ininom habang ako'y pinanood lang siya hanggang sa ibaba niya ang baso.

"Tama ba ang narinig ko?"

"Hmm..."

He wiped his mouth with a napkin and gave me a serious look. Looks like we'll both have a deep conversation.

"Galit ka pa rin sa akin hindi ba?" Tumango ako.

"Naiinis dahil sa pagsisinungaling ko." Tumango ako ulit.

"Sabi mo ayaw mo akong makita at strangers na tayo." Tumango ako habang pinaglalaruan ang hawak kong tinidor.

"Ilang beses mo akong tinulak at pinagtabuyan." Tumango ako at humalumbaba sa mesa.