Size çoközel bölüm getirdim. Bu bölüm beklediğiniz bir şeylerin anahtarı oldu.
Oy ve yorum bırakmayı unutmayın olur mu?
Evanescence~ Bring Me To
Keyifle okuyun.
🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz hiç kurbanına iyilik eden bir cellat gördünüz mü?
Ben gördüm.
Nefesi mevt kokan safir gözlü celladım benim için küçük bir iyiliğe hazırlanıyordu.
Tezgahta ağır ağır gezinen ruhsuz bakışlarına bakışlarımla dokundum. Kafasında tartıp biçerken aceleden uzaktı. İncelediği malzemelerin fikir edinmesi konusunda benden daha fazla yardımı olacağı kesindi ve bu şirin! detayı henüz bilmiyordu. Ada tezgah ile sandalye arasındaki mütevazı boşluğu bedeniyle doldurduktan sonra oturmak yerine sandalyeyi ayağıyla geriye kaydırdı ve kendisi için genişce bir yer açtı. Malzemeleri hızlıca üç ayrı bölüme ayırdı. Ne yaptığını biliyordu. Benim aksime mutfaktan iyi anlıyordu. Elleri mahirdi.
Hareketsiz kaldığında konuşma sırasının bende olduğunu anlamıştım ancak bu kez istediği cevabı veremeyecek olmam kasti değildi.
“Bilmiyorum.”
Sol kaşı gerildi. “Ne?”
“Bilmiyorum.” dedim yeniden. “Nasıl yapıldığı hakkında hiçbir fikrim yok.”
“Canının çektiği şeyi daha önce hiç yapmadın ve nasıl yapıldığı hakkında fikrin olmadığını söylüyorsun, doğru mu anlıyorum?”
Bakışlarımı yüzünden aldım ve onun az önce yaptığı gibi malzemelere diktim. “Bir defasında Kimpras lideri bana şöyle söylemişti; Anlaman için kaç kez söylemem gerekiyor?”
Bana attığı ters bakışları görmedim, tümüyle hissettim. “Zırvalayacağına düşünmeye başlasan iyi edersin. Nasıl göründüğünü bilmediğim bir şeyi yapmam için buna ihtiyacın olacak.”
Onı zıvanadan çıkaracak bir cümle daha kurmadım. Bunu kabul etmek hoşuma gitmiyordu ama haklıydı. Ben en azından nasıl göründüğünü, tadını ve hangi malzemenin nerede kullanıldığını aşağı yukarı biliyordum. O ise söylediği gibi yapacağı şeyin görüntüsünden bile bihaberdi.
