Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Göğün bağrına sinen kızıl gölge, bakışlarımızın ilk kez birleştiği o izbe ana intikal ediyordu.
Sessiz, kasvetli ve kimsesiz toprakların kucağına düşmüştüm.
Sükut ile gölgelenen belirsiz zaman diliminde, içimden hiç de iyi şeyler geçmiyordu.
Adam basamakları tamamladı ve aramızdaki kısa mesafeyi ağır adımlarıyla kapatmaya başladı.
Yaklaşıyordu, cüssesi yaklaştıkça büyüyordu.
Ne hissettiğimi göz ardı ettim ve dik durdum.
Oysa varlığının ruhuma ektiği korku tohumları dallanıp budaklanmaya yüz tutmuşlardı.
O'na baktım
Ayak bastığım yere iki adım kala duran yabancıya...
Yüzünü görmek için başımı yukarı kaldırdığım an, çehresinin çarpıcı simetrisiyle karşılaştım. İri ve asi buklelere sahip siyah saçları alnına dökülüyordu. Kirli sakalları elmacık kemiğinin altından başlayarak boynuna uzanırken, burnu bu ahenge ayak uydururcasına düzgün ve sivriydi. Buğday teninin üzerinde gerilen kalın kaşları şakaklarına uzanıyordu ve her bir teli özenle yukarı taranmış gibi görünüyordu.
Çehresini oluşturan tüm ayrıntıları incelemem iki saniye sürmüştü ancak bakışları... Bakışları bin yılda anlatamayacağım kadar tehlikeli ve maviydi.
Ona kim oldukları sormadım. Sorulması gereken asıl soru başkaydı.
"Benden ne istiyorsunuz?"
Hafifçe şişkin bir yapıya sahip olan göz kapakları mavi gözlerinin üzerine yığılarak, bakışlarına gizemli ve kısık bir ayrıntı vermişti. O bakışlar kısa bir an karnıma uğradı. Ona yönelttiği soruyu önemsemiş gibi görünmüyordu.
"Dediğiniz gibi görünmüyor." diye sordu, berbat bir şeyden bahsediyormuş gibi. "Emin misiniz?"
Kızıl saçlı kız yaklaştı ve yabancının arkasında durdu. "Eminiz. Biliyorsun lider, günlerdir sınırda bekliyoruz ve haberi bize ulaştıran kaynakların sağlam."
Adam başını kendinden emin bir tavırla sağladı. "Takip edilmediniz, değil mi Efraim?"
Adının Efraim olduğunu öğrendiğim siyahi adam, yüzünde manidar bir gülümsemeyle yanıt verdi. "Bunu kendime hakaret sayarım."
