Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın. Onca emeğin karşılığı buradaki yazarların tek beklentisini bu.
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizlik.
Onunla aramızda geçen en geçerli dil buydu.
Kızgın, düşünceli ve memnuniyetsiz harflerden oluşan sesizlik alfabesi dillerimizi mesken tutmuştu.
Günler sonra onun sürücüsü olduğu araçta yol alırken, yola çıktığımız an başlayan yağmur hızını giderek arttırmıştı.Rüzgar sesini kapalı kapıların ardından kulaklarımıza boca ediyordu Agresif yağmurla yıkanan camın ardından çamurlaşan patika yolu görebiliyordum. Ağaçlar eğdikleri dallarıyla şimşekleri karşılarken, Kimpras'a girmeden evvel görebileceğim son aydınlık havayı izliyordum. Başımı bir kez olsun ondan yana çevirmemiştim. Söyleyecek yığınla söze karşı susacak girift nedenim vardı. O nedenler beni pis bir fare deliğine tıkıyordu. Nivera'ya elbette güvenmiyordum. Niyetim onunla bir anlaşmaya varmak değil, çocukları olduğunu söyleyen Alzer'i hiddetten kurtarmak için yabancıyı bir an önce oradan uzaklaştırmaktı. Bunun için uğraşırken, Biran'dan görmeyi kati surette beklemediğim muamele ise ona eşlik etmemi kolaylaştırmıştı. Amacımaulaşmıştım. Şimdi... Bir kez olsun mantıklı geleni değil, içimden geçeni yapmak için derin bir nefes aldım ve dudaklarımı araladım.
"Beni evinden annen aldırmadı. Ben Alzer ile kaçtım. Alzer'in annenle alakası olduğunu bilmiyordum."
İtirafımı duvar kadar dümdüz bir ses ele geçirmişti. Ancak üzerinde düşünülmemiş bu itiraf, garip bir şekilde tahmin ettiğimden çok daha içtendi. Söylemek istemiştim ve söylemiştim. Bu kadar.
"Biliyorum. "
"Bir daha Kimpras'a dönmeyi düşünmüyordum."
"Biliyorum."
"Annen bana bir teklifte bulundu. Şu an kabul ettiğimi düşünüyor. Bunu biliyor muydun?"
"Hayır." dedi gözünü yoldan ayırmadan. Ona bir saniye için baktığımda, dudaklarında yarım bir tebessüm olduğunu gördüm. "Planını anlat ve ihtiyacın olanı söyle. Halledeceğim."
