Sakin, Roz ve Biran'ın bolca sohbet ederek birbirini tanıdığı bir bölüm oldu. Bir sonraki bölüm kopacak kıyamet öncesi fırtına öncesi sessizlik anlayacağınız :)
Eric Clapton~ WonderfulTonight
Keyifle okuyun.
🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dağılıyordum.
Parçalara ayrılıyordum.
Tenim tenine değdiğinde, tuzla buz oluyordum.
Acı çekiyordum ve acımdan yeniden doğuyordum.
Onun dudaklarındayken, evimde olduğumu hissediyordum.
“Beni öptün.” demişti gösterişsiz bir şaşkınlıkla. “Sen beni öptün.”
Dudaklarım onunkilerden henüz ayrılmışken ve ellerim hala sakallarındayken, başımı kaldırıp yüzüne bakma cesaretini gösterebilmiştim. “Evet lider, seni öptüm.”
Yolculuğun geri kalanında aramızdaki keder bir parça silinmişti. Dudaklarımda bastıramadığım ne idüğü belirsiz bir tebessüm vardı. Onu öpen ben değilmişim gibi başımı çevirip bir kez yüzüne bakamamıştım. Buna rağmen biliyordum ki, o tebessümün bir eşi onun dudaklarında yer etmişti.
Eve ulaştığımızda, arabasından inmeden hemen önce bana bir soru sormuştu.
“Bu akşam benimle yemek ye.”
Sanırım bir soru değildi.
Yabancı olduğum bir gerginlikle ona karşılık vermiştim. “Çoğunlukla akşam yemeklerini birlikte yiyoruz.”
“Hayır, benimle dışarı yemek yemeni istiyorum, başbaşa.”
Yutkunmak isteyip de yutkunamadığımı hatırladım. “Tamam.”
Hızlı ve sersem adımlarla eve yürüdükten sonra kısa bir duş alıp yatağıma girmiştim. Mahkemeden Mentro eyaletine uzanan yorucu ve uykusuz geçen gecenin ardından, ancak günün ilk ışıklarıyla birlikte onu düşünerek uykuya dalabilmiştim.
