Lütfen oy vermeyi ve satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı ihmal etmeyin.
TheChordettes~ Mr. Sandman
Keyifle okuyun.
🖤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bazı anlar silmek, geriye almak ve yok saymak içindir.
Bazı anlar yerle bir etmek içindir.
Kızıl bölgen lideri Biran Nuh ve iki parmağının arasında tuttuğu kara çakıl taşının karşısında, o anlardan birini yaşıyordum. O anlardan birinde kayboluyordum.
Sessizce nefeslendim ve aklıma gelen ilk şeyi söyledim. "Anlatmak zorunda değilim."
Parmaklarını gevşeterek taşın özgür kalmasına izin verdi. Yere düşeceğini sanırken, kıvrak bir hareketle taşı avucunun arasına hapsetti. "Öylesin." Çakıl taşını taşıyan avucunu yanına düşürdü. Bulduğu değil, zaten onun kendisinin olan bir şeyi tutuyor gibiydi. "...ve seni temin ederim, saniyelerin tükenmek."
Girdiğim stresin yöneticisi oydu. Hayır, oyununa gelmemeliydim. Benim için başlattığı sürenin benim nazarımda bir önemi olmamalıydım. Tüm bunları biliyordum ancak kasılmak için fırsat kollayan mideme hükmümü geçirmekte zorlanıyordum.
"Küçücük bir taş neden seni bu kadar telaşlandırdı?"
Evet. Sanırım şimdi doğru adımı atmıştım. Benim de açıkça gördüğüm sakin halinin zıt yakıştırması onu savunmaya intikal ettirebilirdi.
Avucunu sıktı. "Doğru hamle..." Bir adım attı, sonra bir tane daha. "Yanlış adam." ...ve hemen dibimdeydi.
"Bak..."
"Seni oraya Alzer mi götürdü?"
Bu çıkışı aramızda başlayacak yangının ilk fitilini ateşlerken, mesafemizi kapatacak son adımı da ben attım. "Bilmem, belki de annen götürmüştür. Ne de olsa Alzer annenin maşasıydı."
Göz kapakları yavaşça indiğinde, mavi dünyası bir an için kızıl olanından gizlendi. "Düşmanca sormuyorum, tırnaklarını geri çek."
O bunu söyleyinceye kadar tırnaklarımı çıkardığımın farkında değildim. Aslında amacım bu da değildi. Ne var ki değil görmek, kokusunu aldığım an yaptığım ilk şey tırnaklarımı çıkarmak oluyordu.
