KIZIL GECE +18

75. BÖLÜM; "Geçiş Kapısı"

Selam.

Biraz beklettim ama bayılacağınızı düşündüğüm bir bölümle geldim.

Lütfen oy ve yorumları unutmayın. Yazarken en büyük motivasyon kaynağım ✨️

Okurken multideki Kızıl Gece şarkımızı dinleyebilirsiniz.

Keyifle okuyun.

🖤

Köşeye sıkışmıştık. 

Sadece koca bir çiftlik evinin banyosunda değil; bir dünyada, bir hudutta, bir çaresizlikte sıkışıp kalmıştık. 

Biran’ın avucu ağzıma kapanırken, onun hızlandırdığı kalp atışlarıma tedirginlik eşlik etmeye başladı. Gupse kapıyı ısrarla çalmaya devam ederken de o tedirginliğim giderek arttı. Ta ki Biran’ın dudakları kulağıma yaklaşıncaya dek…

“Sakin ol.” diye fısıldadı. “Şimdi derin bir nefes al ve ondan çantanı getirmesini iste.”

Ona zaten yanımda olan çantamı gösterdim.

“O bunu bilmiyor. Dediğimi yap.”

Omuzlarımdan tuttu. Tutuşu hep olduğu gibi güven vericiydi. Beni yavaşça kapıya çevirdiğinde dediğini yaparak derin bir nefes aldım ve “Gupse.” diye seslendim. “Aşağıdan çantamı getirir misin?”

Nihayet kapıya vurmayı bıraktı. “Getireyim de neden? Eğer pede ihtiyacın varsa soldaki dolaptan bulabilirsin.”

“Hayır, hayır.” Kendimi düşünmeye zorladım. “Başka bir şey.” Ama hiçbir şey bulamadım. Sen hemen getirebilir misin?”

Anlam veremediğini biliyordum. Buna rağmen “Tamam.” dedi. “Getiriyorum. Sonra da çık da şu benim konuyu konuşalım.”

Yumruklarımı sıkarken gözlerimi kapattım. “Tamam.”

Uzaklaşan adımlarını duyunca Biran’a ve döndüm ve hemen “Çık buradan.” dedim. “Seni görmesin, çık, bir yerlere saklan.”

Dudaklarında, görmeye alışık olduğum o serseri gülümsemesini sergiledi. “Birileri fena halde kıskançlık krizine girmiş gibi görünüyor.”

“Girmedim!” dedim hararetli fısıltımla. Bir dakika! Neden inkar ediyordum ki? “Ya da girdim. Ne fark eder? Onunla yalnız kalmanı istemiyorum.” 

İtirafım karşısında bu kez şefkatle gülümsedi ve parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi. “Onunla yalnız kalmamak için elimden geleni yapacağım. Sen istediğin için değil, sen ortaya çıkmadan önce de bu böyleydi.”