Soulbound Secrets

Chapter 36 - Date?

My Second life
Day - 1

God, I can still believe what's happening to me, but the moment I see you in front of your house laughing with your neighbors... That's when I realized it was all real to me.

I miss you so much... I will not squander a single moment adoring you.

Day - 47

Seeing you on campus, walking like a kid, is very adorable in my eyes. I don't want to be your stalker, but damn. I want to hug you and kiss you and never let you go.

Day - 278

I want to cry. We have a date today in turo-turo, and even though I know what will happen, I still did what I did in my first life. You always surprise me.

Day - 419

We're together again, my love, and I will always choose you. I love you.

Day - 791

I've been studying medicine because of you; I want to save you, heal you, and take care of you. I will do anything just to see you keep living.

Day - 1005

Day - 2920

Day - 3285 (9years)

You left me again...

-

"Stanford."

Geez, hindi manlang maging sweet samantalang date namin to. Tangina.

"Yes, Miss Clarion?"

"Choose," Turo nito sa screen na kaharap namin na mero'n pinapakitang mga poster ng mga movie na pwedeng panoodin sa sinehan.

Ayoko naman ng romance dahil nakakaumay na minsan ang mga storyline na paulit-ulit nalang. Ayos naman saakin ang cartoons dahil sino bang may ayaw non? Kaso hindi ko alam kung gusto yon ni Cleo.

"Dr. Strange; multiverse of madness?"

"Okay." Umalis ito sa tabi ko pumila sa bilihan ng ticket. The fck? Nagtatanong palang ako?! Jusmeyo Cleo.

"Oy oy, saglet Cleo." Sunod ko dito, "Ayos na sa'yo yon? May iba pa naman, baka hindi mo trip yan." Harap ko sakanya habang nakapila ito.

"By some foods, hintayin mo'ko do'n."

Hay putangina.

"Cleo."

"Here's my card."

Putangina.

"May pera ako."

"Okay."

Nakakatanggal angas naman to leche. Nagtungo ako sa bilihan ng popcorn at bumili, hindi gaano karami ang tao ngayon kaya maluwag at mabilis ako nakakuha. Tanaw ko sa pwesto ko si Cleo na kahit malayo eh nangingibabaw ang ganda n'ya.

Yung mga napapadaan nga sa gilid n'ya ay umuulit pa nang tingin dahil sa kahit ang seryoso nang muka ay ang ganda parin.

Simpleng fit na white shirt at pinatungan ng cardigan ang suot nito at jeans at white shoes pero ang ganda parin, kung hindi ko s'ya kilala ay aakalain ko na kaedaran ko lang ito sa pormahan n'ya at hindi pagkakamalan na isa s'yang professor sa Clarion.