TAKIPSILIM: Jian Glenn Villareal-Cardejas

xi proud

Chapter 11

TW: Curse and strong languages

"Okay so for the 1st and 2nd slot we have Lexus and Jian. Jian Glenn Villareal-Cardejas got 98.4 while Lexus Alistair Alarcon got 98.2. Congratulations to all of you and especially to the honor students up to with Highest Honors for this semester."

Jian Glenn Villareal-Cardejas- 98.4
Alistair Lexus Alarcon- 98.2

I sighed as I showed my name next to Jian.

Damn! I do all my best yet I'm not the top of this semester. Ilang yellow pad na naubos ko, parati na lang may surprise quiz at assignment, pagod na pagod na ako sa pagbabalance pero hindi pa sapat. Pangalawa pa rin ako.

"Congrats." He let out a harsh breath. "I'm serious here, Jian."

"Thank you. Congrats din."

Tumayo na siya at iniwan na kaagad ako. May PTA mamaya kaya wala na kaming klase. Inutusan ako ni ma'am na puntahan si Dean at ibigay ang papel na ipinadala sa akin. Dumiretso ako sa ssg office matapos kong gawin ang pinagagawa since wala akong magawa. Maaga pa naman kasi.

Pagpasok ko ay nakaupo si Lizzy at Jian sa sofa habang nakabukas ang flat screen tv. Nanonood ba naman ng korean movie. Dahil may carpet naman sa baba ay naupo na ako sa lapag. Kumuha na rin ako ng pagkain.

"Tawag ako ni Ma'am. Balik ako shit!" singhal niya.

Nagpatuloy at tahimik kaming nanonood. Nang tumayo si Jian ay hinayaan ko lang siya at hindi na ako nagsalita pa. Makalipas ang ilang minuto ay naglapag siya ng ramen sa center table.

"Oy pahingi," sabi ko.

Kukunin ko na sana nang ilayo niya. "Nope. This is mine." I pursued my lips and continued watching the movie.

After a minute panay na siya pangangalabit.

"Kumuha ka kaunti lang ah "

I smiled a bit and nodded. I used his chopsticks and tried to eat more at one shot.

Tinampal niya ang kamay ko kaya muntikan pa akong mabilaukan. Pinilit ko lunukin ang kinakain ko habang siya inilalayo ang ramen sa akin.

"You sh*t!" he hissed.

Kaagad niya akong kwenelyohan kaya tawang-tawa ako. Mukha siyang bata. Ayaw na ayaw talagang maagawan. Napahiga na ako ngayon habang pilit niya akong kinekwelyohan. Nagulat ako nang sumampa pa siya kaya nasa may tiyan ko na siya ngayon.

"I'll stop. Let me go now."

Nakaibabaw na siya sa akin ngayon habang nakahawak pa rin sa kwelyo ko. Namumula na ang tainga niya sa pikon.

Agawin mo na pala sa kaniya lahat huwag lang ang pagkain niya.

"Stop it, Jian. Maabutan pa tayo. Alis na."

He rolled his eyes on me that made me smirked.

"What the heck?!"

Hindi na ako nagpumilit pa na tumingin sa nay pinto dahil alam ko na si Lizzy iyon. Dali-daling umalis si Jian sa ibabaw ko at kinuha ang ramen niya. Naupi na ako habang inaayos ko ang kwelyo ko bago ko nilingon si Lizzy na nakangiti sa may pinto.

"Kayo ah! Pwede ko naman kayong iwanan para makapagbonding kayo."

"Sit here already. The movie will end soon."

I smirked when Jian spoke.

"Sus! Maglandian kayo huwag dito sa school. Huwag sa public places. Nakakainggit."

Tahimik na ulit kaming nanonood. I tried not to cry but damn! My tears fell. I heard Lizzy's sobs. I decided not to face Jian because I know that he's gonna annoy me for sure. I wipe my tears quickly using my palm.