xxvi confession

53 3 0
                                    

Chapter 26

We will go to Paris , France for a photoshop in a week. Jian and Caramel accompany me. Nicka was so shocked when she saw me but she's happy and not bitter. Both twins are in the medical field, that's why they just came to Paris for 2 days. Tito Gavin is in Italy while Tito Kipper never left the Philippines because of work.

Ate Maisei helps me in this field. Buti na lang at madali ko naman nakukuha. Hindi rin ako kukulangin sa budget sa taas ng tf ni ate Maesei. Well mas popular na rin ang Venice ngayon. Isa na siya sa mga kilalang brands. For me her clothing line is inclusive for all ages, and gender. Iyon ang ikinatutuwa ko doon.

Ipinasyal nila ako sa Paris and it was my first out of the country and it was the best experience for me. I also bought ate, kuya, and tita as a souvenir. I bought a branded bag with shoes for kuya and a dress for tita. Unang sweldo ko iyon and I also bought a wristwatch for Jian and a pair of necklace and bracelet for me. Hindi man iyon sobrang mahal at least it is all from my heart.

"Ano yan?" tanong ko sa hawak niyang box.

Nakita ko na iyon bago ang graduation kaya naman nagtaka ako na makita iyong hawak niya.

"It's actually my gift for you noong graduation day. Pero nalaman ko na may balak si ate na dalhin ka dito so I decided na ibigay na lang ito dito."

Kasalukuyan kaming nasa isang restaurant here in Paris. We can clearly see the Eiffel tower in front of us. The view is so majestic that even Jian took a lot of pictures.

Inabot na niya iyon sa akin saka ko binuksan. It's an earring. Nang tignan ko ang tainga niya ay nakita ko ang kaparehas nito.

"It's special to me and I am giving one of it to you. Please take care of it."

Napangiti ako saka tumango. Napaisip tuloy ako na magpabutas sa left ear ko so I can used it too. Pero saka na siguro. Sa ngayon itatago ko na muna ito.

Nang makabalik kami sa Pinas ay inasikaso na namin lahat para sa pag-aaral namin. Jian really took care of me. He always prepares our breakfast while I am the one who cooks dinner. Hatid-sundo ako sa school since same lang kami ng school na pinasukan. We always go road rides in the evening or sunday to relax a bit, even an hour in his motorcycle or car. We are both with Yanyan when we go to the clinic for his monthly checkup.

Since magkaiba kami ng course ay hindi pareho ang schedule naming dalawa. He's also into bartending these past few days and he also enrolled on it. He wants to learn everything before he handles their business. He took up finance management while I took office administration. Iyon na ang final na kinuha ko kung saan pasado kaming pareho at doon ako nakakuha ng scholarship dahil sa total na nakuha ko noong mag-take ako CAT.

I finally took care of the money that came from my late parents. Hindi ko iyon masyado ginagamit. After a month I already have a driver licence for driving a motor. So kapag nasa school na si Jian ako gumagamit ng motor niya. Talagang nag-aral ako para naman hindi hassle sa aming dalawa.

"Good evening."

"Late ka?" takang tanong ko.

"Library." Yumakap siya kaagad kaya natawa ako. "I'm so tired."

"Gutom ka na? I cooked sinigang." He just nodded while his face was on my neck. "Your niece called. Tsaka nga pala. Gusto ka makausap ng ate Maisei mo. Tawag ka na lang daw pagkauwi mo."

"So tired to do it."

"Bahala ka. Ikaw din."

Umayos na siya ng tayo at kaagad na mabilisang humalik sa labi ko. Nagulat pa ako pero wala na akong nagawa dahil dali-dali rin kaagad siyang umalis para pumasok sa k'warto niya. Napahawak na lang ako sa labi ko sabay iling. Inihanda ko na lang ang pagkain niya habang nakangiti.

Tumawag siya sa ate niya habang kumakain siya. Dahil tapos na ako ay sinamahan ko lang siya. I am sitting beside him while I'm resting my hands on the backrest for his chair. When I saw ate Maisei on the screen I smiled and waved at her. Nasa lap ko naman na ngayon si Yanyan na basta na lang tumalon.

"Good that both of you are there. I am so fucking happy right now."

"Why?" Jian asked in a bored tone.

"Guess what?"

"Are you pregnant na ba, ate Maisei?" I asked while brushing Yanyan's fur with my hand. Nanlaki ang mga mata niya kaya napaayos ako ng upo. "Am I right?"

"Yes, Lex. 2 weeks na. Magkakasecond pamangkin ka na, Jian-baby."

"I'm happy for you. Tell kuya Rix that good luck. I hope it's a boy na, ate. Caramel is too much to handle."

"Naririnig kita, tito!" Nagulat kami nang lumabas si Caramel habang nasa likuran si kuya Rix. "Hi, Uncle. I miss you."

"I miss you too. Are you happy?" She nodded while giggling. "Good luck. You'll be a big sister na."

"I'm actually excited, Uncle. I want a baby brother too."

Natatawa naman na pinagmamasdan nina ate at kuya si Caramel. Ang pagkakaalam ko wala pa ring alam si Caramel sa too niyang tatay. Well naiintindihan naman namin si ate. Kahit ako mas gugustohin ko pa na makitang masaya si Caramel knowing that kuya Harrix is her Dad than to met her asshole biological father.

Sadyang gusto lang din naman nina tito na wala silang itinatago sa bata. Natatakot din kasi sila na baka iyon pa ang maging dahilan para magkaroon ng lamat ang pamilya nila.

After ng pag-uusap-usap nila ay ginawa ko na ang natitirang homework ko habang si Jian ay nakahiga na sa kama niya. Panay ang pagtotono niya sa gitara niya. Nang matapos na ako ay iniligpit ko na ang gamit ko. Hapon pa man ang pasok ko bukas pero magkikita kasi kami nina ate umaga kaya tinapos ko na ang mga kailangan kong gawin.

"Play a song nga for me."

Naka-indian sit na ako ngayon habang siya naman ay nakaupo sa at nakasandal ang likuran niya sa headrest ng kama. When he smiled and he tapped his side I already know what he wants.

"Dito ka."

Kaagad naman akong tumabi sa kaniya. Isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya at nagsimula na siya sa pagstrum sa gitara niya. Ipimikit ko lang ang mga mata ko habang dinadamdam ang bawat.

Wag ng magtagutaguan

Kita naman sa liwanag ng buwan

Ang lihim na pagtingin

Kailan aaminin?

(Kailan sasabihin?)

(Kailan aaminin?)

(Kailan sasabihin)

Kailan aaminin?

"So kailan nga ba?" tanong ko habang nakapikit pa rin ako. "Joke. One more, Ji. Gusto ko na matulog."

Nang sandaling imulat ko ang mga mata ko ay doon naman na dumampi ang mga labi niya sa mga labi ko dahilan para manlaki ang mga mata ko. Parati na lang ako nagugulat sa mga ikinikilos niya. At tarantado ang puso ko hindi na alam kung paanong tumibok ng normal kapag kasama ko siya.

"I like you, Lex," sabi niya habang makalapit pa rin ang mukha sa akin. "Gustong-gusto na kita."

And for the second time his lips met mine again. His head tilted to the side a bit so he could kiss me better. I put my hands on his nape and lean forward to deepen our kiss. I feel like I'm licking a vanilla flavored ice cream, the warmth of his breath makes me want to do more.

"You do vape again?" He nodded then kissed me again. "Just focus on your cookies and cream ice cream, Jian. Don't do vape please..."

Ang gitara na kaninang nasa kandungan niya ay nakalapag na sa paanan niya kaya wala na at ako na ang pumalit. Nahuli ko na siya noon na nagvivape ngayon naulit na naman. Idinadaan niya na naman sa paghalik ang lahat para hindi na ako magsalita pa. His hands are in my waist while mine is on his nape while pressing each other's body together. It looks like what we all want to do is to show our affection rather than to describe it by words.

"I'm just stressed and pressured. Don't worry hindi na vape ang gusto ko ngayon. It's your lips now, baby."

A/N

PLEASE DON'T BE A SILENT READER PO. I NEED YOUR CRITIQUES OR OPINIONS PO. HAHAHA HINDI KO KASI ALAM IF OKAY PA BA OR HINDI NA ANG WAY NG PAGSUSULAT KO. THANK YOU PALA SA NAGBABASA PO. LABLOTS.

TAKIPSILIM: Jian Glenn Villareal-CardejasTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon