JASPER

15. Ruh emiciler

İyi okumalarr<9

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Gelen güneş ışığından kurtulmak için yatakta dönüp duruyordum. Üzerimde birkaç günün yorgunluğu vardı ve iki gün aralıksız uyumak istiyordum. Daha fazla dayanamayıp gözlerimi açtığım da saat oldukça ileri de görünüyordu. Annemlerin bu saate kadar beni uyandırmaması garipti. Yataktan kalkıp odadan çıkacağım sırada hatırladığım şey ile etrafa baktım. Ruh bey ortalarda yoktu. Artık özgür olduğu için onu umursamıyordum.

Mutfağa doğru gidip kendime bir bardak su almıştım. Pek iştahım yoktu ve bugün görüşmem gereken biri vardı.

Tabii ki de Abel..

O yalancıya çok şey yapmak istesem de akıllı davranmam lazımdı. Hâlâ başımda olan bir lanet vardı ve Abel'in bir şeyler bildiğimden haberinin olmaması daha iyiydi. Bu sayede ondan amacını öğrenebilirdim. Beni kandırmasının yanı sıra Jasper'a özel olan düşmanlığı da oldukça şüphe uyandırıcıydı.

Abel'den hâlâ ona bahsetmemiştim. Bir süre daha bende saklı kalmasını istiyordum. İkisine olan güvenim pek iç açıcı değildi. Elimdeki bardağı masaya koyduğum da Luna'nın yanıma doğru geldiğini gördüm. Dün eve geldiklerinde ilk bana değil bebeğine koşmasını unutmamıştım.

" Luna ablacım sonunda yanıma gelebildin."

Kollarımı açarak onun bana sarılmasına izin vermiştim.

" Dün Luna çok yoruldu abla. Ama bugün  seninle oynamak istiyor."

Gülümseyerek onunla mutfaktan çıktığım da odasına doğru gidiyorduk. Bazen kendisini bebeklerine benzetir ve onlar gibi komut verirdi. Bunu birkaç ay önce normal şekilde karşılarken artık düşüncesi bile kötü oluyordu.

Ona Jasper'ı sormak istesem de etrafta olmaması benim için daha iyiydi. Hem dünden sonra onu hiç görmemiştim.

" Jasper' ı mı merak ediyorsun abla?" Dediği şeyle şaşırarak Luna'ya bakmıştım. O ruhu  merak ettiğim yoktu ama nasıl anlamıştı?

" Bunu nereden çıkardın Luna?"

" Şuan dudaklarını dişliyorsun ve sen meraklandığın zaman bunu yaparsın ablacım."

Bu doğruydu ama konunun Jasper ile alakasını anlamamıştım.

" Neden onu düşündüğümü söylüyorsun ki. Yoksa bilmediğim bir şey mi var?"

Dediklerime kıkırdayan Luna kendini bu vesile ile haklı çıkarmıştı.

" Bu sabah bana bir yere gitmesi gerektiğini ve senin yaptıklarını izlememi istedi."

Çatılan kaşlarım ile karşımda ki bebeğe bakıyordum. Kendi kardeşimi bana gözcü dikmişti. Bunu yapmasının amacı neydi, benden neden şüpheleniyordu?

" Peki Lunacım benim şimdi gitmem lazım. Geldiğimde seninle oyun oynarız amaa."

Son cümlem ile heyecanlanan Luna merakla gözlerime bakıyordu.

" Ama benim gittiğimi Jasper'a
söylemek yok. Ona burada olduğumu söylersen seninle oynarım."

Sevinçle ellerini birbirine çarpıp etrafta koşturmaya başlamıştı.

" Tamam ablacım, hemen gel lütfen."

Yanağından öpüp odasından ayrıldığım da Abel'in yanına gitmek için hazırlanmaya başladım. Kıyafetlerimi değiştirip yanıma aldığım çantayı boş bir şekilde takmıştım. Giderken böyle olsa da dönüşte dolu olacağına emindim.