JASPER

38. Kavuşulan beden

Medya Cyrus'un temsili. Aklınızdakine uymuyorsa istediğiniz şekilde devam edebilirsiniz.

Bol bol yorumlarınızı bekliyorumm.

İyi okumalarr

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Zihnimin içinden geçen kelimleler, çığlıklar durmadan artıyordu. Açılan gözlerimle birlikte Alice'in korku dolu yüzüne baktım. Diğerlerininde ondan bir farkı yoktu.

Zemine sürtülen zincirin sesi kulaklarımı doldurduğunda bakışlarım bu sefer Jasper'a kaymıştı. Gözlerinde geçen duyguları çözemiyordum. Bir yanda nefret diğer yanda hüzün vardı.

Kendisi de kardeşi ölmeden bedenine kavuşmayacağını biliyordu. Seçilen bir kere oydu. Peki ya ben? Neden tüm duygulardan arınmıştım. Alice karşı herhangi bir üzüntü neden duyamıyordum.

Titreyen elleri ile ayağa kalkan Alice kabullenişin içinde sunağa doğru ilerlemişti. Kafasını kaldırıp göz göze geldiğimiz de az önce korkan o kadın artık yoktu. Yüzündeki yaşlara rağmen cesurca kendini feda etmeye hazırdı.

" Ben Alice Grey. Abim-"

"  Yapma!"

Son bir umut bağıran Jasper'a sadece baktım. Gerçekten de tüm duygulardan arınmıştım. Hızla bana döndüğün de aklı karışmış gibiydi. Alice onun yüzünden ölürse bunu kabullenmezdi biliyordum. Ama bazı şeylerin geri dönüşü olmazdı.

Abisine doğru dönen Alice yüzündeki yaşları silip elini diz çöken tarikata doğru çevirmişti.

" Eğer onları öldürmezsen işte o zaman seni affetmem abi. Seni bu duruma ben düşürdüm bu bedel zaten hakettiğim sondu."

Kafasını iki yana sallayan Jasper çırpınmayı bırakmıştı. Alice sözlerine devam ettiğin de onun duygusuz bakışları yüzümü bulmuştu.

" Ben Alice Grey. Jasper Grey için kendimi kurban ediyorum. Kanım onun ruhuna feda olsun."

Eline aldığı bıçağı tam boynuna dayadığın da gözlerimi kırpmadan onu izlemiştim. Bu gerçekten de ben miydim? Oraya gidip onu durdurmak istesem de sadece izlemekle yetinmiştim.

Akan kan sunağa dolduğun da Alice yere yığılmıştı. Acı içinde bağıran Jasper zincilerini kırmak üzere zorlamıştı. Ruhum yere indiğin de eğilerek Alice'in bıçağını almıştım. Zaten kan olan bıçağı sunağa batırdığım da elimde dahil tamamen kan olmuştu.

Geri çekildiğim de sunaktakı kan birden kaynamaya başlamıştı. Aynı anda gelen kırılma sesi ile Jasper'a dönmüştüm.

Karşımda bir canavar vardı..

Gözleri tüm kırmızılığını almıştı. Damarları buradan belli oluyordu. Normal büyüklüğünün iki katı genişlediğin de ona yaklaşarak bıçağı uzattım.

Bana olan bakışı şuracıkta boynumu kıracak derecedeydi. Bıçağı almadan kolumu tuttuğun da hızla kendine doğru çekmişti. İnip kalkan göğsü, derin nefesleri yakıcıydı.

" Hata yaptın Karen."

Elimdeki bıçağı alıp benden geri çekildiğin de tarikat üyelerine doğru yaklaşmaya başlamıştı. Yüzlerinde oluşan dehşetle birlikte onlara acımıştım. Öylece durup ölümü beklemeleri çok kısa olurdu. Elimle ayağa kalkmaları için işaret ettiğim de kaçmak için etrafa bakmaya başlamışlardı.