JASPER

33. Yüzleşme

İyi okumalar

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yüzümde gezinen eller uykumun derinliklerinden beni çekip çıkarmıştı. Gözlerimi aralayıp esnemeye çalıştığım da üzerimde olan beden bunu engellemişti.

Bana kocaman gözlerle bakan Luna uyandığımı farkedip yüzümdeki elleri çekmişti. Ona sarılıp yatağa çektiğim de gülüşleri odayı doldurmuştu.

" Günaydın ablacım."

"Günaydın Luna."

Ona gülümserken aklıma gelen kişiyle etrafa baktım. Masanın hemen yanında gördüğüm yüzle gülüşüm daha da büyümüştü. Gitmemişti. Elini çenesine koymuş Luna ile bizi izliyordu.

Benimle birlikte onu gören Luna yanımdan kalkarak Jasper'a doğru koşmuştu. Eğilerek onu kucağına alan Jasper'a şok içinde bakıyordum. Daha birkaç gün önce onu sevmeyeceğini söyleyen kardeşim onun kollarındaydı.

" Neden öyle bakıyorsun taşıyıcı sende mi gelmek istiyorsun?"

Bozulan suratımla hızla Luna'ya döndüm. Onun yanında bunları söylemesi doğru değildi. Beni hiç takmayan kardeşim kıkırdadığın da toplu saçlarını iki yana sallamıştı.

" Saçlarım çok güzel değil mi abla. Jasper ile birlikte yaptık."

Ayağa kalkıp yanlarına gittiğim de gerçekten de saçları güzel olmuştu. Ona gülümseyip Jasper'ın kucağından almıştım.

" Çok güzel olmuş Luna. Hadi git annemi de uyandır."

Emin olmak ister gibi ikimize bakmıştı. Sanırım gitmek istemiyordu. Sonunda Jasper ona göz kırptığında ellerini çırparak kucağımdan inmiş ardından koşarak odadan çıkmıştı.

Ardından ilerleyerek kapıyı kapatmıştım. Tekrar önüme döndüğüm de Jasper ile göz göze gelmiştik. Yaklaşarak çenemi tuttuğunda yavaşça okşamaya başlamıştı.

Yüzümdeki gülümseme büyüdüğünde farkettirmeden kokusunu içime çekiyordum. O benim aksime hiç bozuntuya vermeden yaklaşarak saçlarımı koklamıştı. Ne zaman yalnız kalsak bunu istemsizce yapıyorduk.

O hâlâ saçlarımla oyalanırken gelen çatırtı sesi aramıza ok gibi saplanmıştı. İkimizde aynı anda birbirimize baktığımız da onun kaşları çoktan çatılmıştı bile.

Geri çekilerek odanın etrafında bir tur döndüğün de sadece onu izliyordum. Aynı sesi ikinci kere duyduğumuzda gerilen sırtını buradan görebiliyordum.

" Jasper, neler oluyor?"

"Biri korumayı kırmaya çalışıyor taşıyıcı."

Korkuyla ona baktım. Her kim bunu yapıyorsa Jasper'ın varlığından haberi olmalıydı. Aklımdaki kişinin olmaması için dua ederken parmaklarımın arasına giren elle tüm odağımı karşımdaki adama verdim. Bana güven verici bir şekilde bakıyordu.

" O yapıyor değil mi? Albert."

" Sana ulaşamadığını farketmiş olmalı. Birkaç dakika sonra tüm koruma kırılabilir."

Bu kadar rahat konuşmasını anlamıyordum. Albert'in onu görmesi tüm planlarımı bozardı. Daha da kötüsü aralarındaki düşmanlık fiziksel hâle gelebilirdi.

"Gitmelisin Jasper. Seni burada görürse eğer-"

" Daha fazla seni onunla bırakmam taşıyıcı. Gitmiyorum."