Chapter 41: Something Unexpected

7.4K 203 8
                                    

About the couple name...

Drum roll!

It's RaVi! (Ray-Vee)

They were about a couple of people who suggested it and I will dedicate the chapter before this one. I know it's simple and that's why I loved it. Actually ang ganda ng mga naisip niyo kaya nahihirapan akong pumili.

So, why RaVi?

I guess because it sounded fair. Two letters for each of them. Tapos ang tawag sa mga nagshi-ship sa kanila ay RaVi Babies. Lol, corny.

Anyways, thanks for those who suggested! You guys are amazing!

Raven's POV

"Blue."

"Gray."

"Dapat blue kasi yun yung uniform natin!"

"Gray symbolizes our wolf."

"Ah basta, blue."

"It's gray."

"Moo!"

"Moo."

"Vince!"

"Raven."

"Vincent!"

"Rachel."

I glared at him. Tagaktak na ako ng pawis at ang kulit pa ng lahi ng isa dito. Alam kong pulang pula na ako kasi kanina pa namin pinagaawayan kung ano ang magiging dominant color ng aming booth. Yung mga kasama naman namin ay parang audience lang. Wala na din sigurong balak kumampi sa amin kasi natatakot. "Argh!" I groaned and walked out of the classroom. Nakakainis na nilalang kasi talaga.

"Bahala na kayo dyan! Hindi na ako sasali kaechosan na yan!" Monologue ko habang sinisipa ang maliit na bato sa aking harapan.

"Moo!"

I looked behind and saw him jogging towards me. Naiinis ako sa kanya kaya tumakbo ako. I know I can run faster than him. Sa pagtakbo ko lang siya kayang ungasan. I just ran until I reached the plaza. Maraming tao dito kasi lahat ng estudyante ay busy para sa intrams. I went to the most crowded area to loose him. Nagtatampo talaga ako.

Isn't he supposed to side with me no matter what? Alam kong napaka-OA naman yun pero ganun talaga dapat eh! Alam naman din niya na siya talaga ang susundin sa grupo namin kasi may atoridad siya, hindi niya pa talaga ako pagbigyan. I know I'm too irrational but I expected. I even assumed that he'll like my idea.

Malayo na ang tinakbo ko kaya hindi namalayan na nasa dulo na pala ako ng plaza. Ito yung pader na pinapagiba para palakihin pa ang school. Ang kalahati nito ay wala nang pader at hinarangan lang ng barricade. The tall trees outside are swaying with the wind.

I didn't think twice and jumped off the barricade. I felt the wet grassy ground beneath my sandals. Hindi gaanong mainit kasi kauulan lang kaninang madaling araw.

"Wow..."

I thought the place would be scary but it was eerily beautiful. The leaves of the pine trees covers the sky but small amount of light escaped through the gaps of the leaves. The dust from the ground was visible to those small raises.

I was about to take another step when--

"Morgan!"

Shoot!

"Hello po Sir Sam, hehe." Si Sammuel Tanda pa talaga ang nakahuli sa akin.

"Come back inside! Alam mo bang hindi pwede rito ang mga estudyante? Paano kung may mangyaring masama sa yo? Halika at dadalhin kita kay Dewey." Mahabang lintanya ni Sir Sam.

A Hundred Boys and A GirlWhere stories live. Discover now