Chapter 8: Hello ALL-BOYS SCHOOL!: Pusa kaya yun!

12.3K 359 11
                                    

para to sa kanya kasi nakaka-overwhelm yung comment nya last chapter. Actually kahit nag-iisa lang yun, I'm so happy dahil na-appreciate nya yung gawa ko. I always like things like that, kahit simpleng vote or read lang, I am contented :) So, this is for you ^____^

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

*Raven's POV*

I don't believe on what people saying like "life is boring". Para sa akin ang saya ng buhay ko. I used to have a fun and challenging life. I used to. Dati lang yun. Pero ngayon. Ngayong mga oras na ito, I believe on those people. Why?

Kayo ba naman, na nakahiga lang sa kama, nakatingin sa kisame. Ang saya! Ang SAYA-SAYA! Whoo! Grabe lang! Alam nyo ba kung ano ang tinitingnan ko? Yung katawan ko, kung paano ito tataas at bababa. Haaay...

Kung nagtataka kayo-- yun ay 'kung' lang-- kung nasaa si Mr. Devil... Oh well, basketball player pala ang mokong. Gusto kong sumama, kaso alam nyo ba kung anong nangyare?

*Flashback*

"Uy, Mr. D, sama ako..." pangungulit ko kay Vince. Dapat talagang pumayag sya. Ang boring dito sa kwarto.

"I said don't call me with that name. And for the nth time, NO." he said firmly. Ah bahala na, basta sasama ako.

"Viiiincccce..." I whined. It's now or never. Patuloy ko syang kinukulit. FC na kung FC, basta kailangan kong makasama. Ang daya naman kasi, eh! A few moments later, the door burst open.

"Hey sweetie!" with that call I already know who he is. I get out from my grip to Vince. Opo, nakahawak ako sa braso nya. Yung para bang nagmamakaawa. Hinihila-hila ko pa nga, kasa waley! Tumakbo ako kay Kurt at syempre kasunod nya yung dalawa. Kailangan talaga lagi silang magkasamang tatlo?

"Puuuu! Ayaw nya akong sumama!" I said pointing to Mr. Devil while pouting.

"Ow, to where?" he asked sweetly.

"To your basketball practice." I said, still pouting.

"Why does you don't want her to come bro?" ask Ethan. I went to him and cling to his arms. He just chuckled at my childish gesture. Wala naman kasing malisya, after all we're just friends.

"Her face is so disgusting even just her presence. I can't concentrate at the practice." he said like it was the most obvious thing on earth. Hindi man lang kami tiningnan, inaayos lang yung ganit nya.

"That's not a valid reson dude, mas maganda kung isama natin sya." Troy suggested. Buti pa si Jungy may puso, di gaya ng iba dyan, sama ang nasa loob ng dibdib nila, hmp!

"For me it is. Bring that girl with us and I'm gonna close the gym for a month, no practice." he said with authority. Iba talaga amg nagagawa basta anak ka ng may-ari, tsk! The other boys just groan. He turned to me.

"Your choice. You are the one to be blame, if the L.A. won't win this finals." he deals. I just groaned. I have no choice. Kahit bago lang ako, ayoko naman matalo ang school basketball team. He just went straight to the door.

"Ahh! Ang daya talaga nya! Hmp! Sige nalang nga, baka hindi pa kayo isama sa practice." sabi ko. Naka-busangot na ako ngayon.

"Sorry sweetie." Kust said and hugged me slightly.

"Aw, sayang naman Ven!" Troy said. Oo, may tawag na silang lahat sa akin. At pagsinabi kong LAHAT pati si Demonyono. Ang tawag nya sa akin? TB. Ano ang TB? TomBOY. Minsan tawag nya sa akin STUPID. Sarap ngang batukan.

"Maybe nextime Ray." Ethan said while ruffling my hair. I just pouted. Then they went off.

This is going to be so FUN! Whoo!

A Hundred Boys and A GirlWhere stories live. Discover now