La Señora desde el Espejo

Capitulo Tres

Capitulo Tres

Victoria:

Pasimple akong tumingin sa binatang katabi ko. Labis akong nangangamba dahil hindi ko pa kahit kailan nakita ang mga nakikita ko ngayon sa paligid. Ang aking mga tinanong kanina sa binatang aking katabi ay hindi man lang niya sinagot. Ngayon ay nasa loob ako ng hindi ko mawari kung anong klaseng kagamitan ngunit para itong katulad ng calesa. Isang uri ng transportasyon.

Huminga ako ng malalim. Base sa aking narinig ay Senator Navarroza ang kanyang ngalan. Kakaibang pangalan. Siya lang ang makakasagot sa aking katanungan at nagligtas sa akin sa mga taong may kakaibang pananamit. "Señor Senator Navarroza, maaari ba kitang makausap?"

Nilingon niya ako. Base sa kanyang ekspresyon ay tila ba ayaw niya akong kausapin. "Ano iyon?"

"N-Nais ko lamang malaman kung anong tawag dito sa nagsisilbi nating transportasyon? Kakaiba lamang dahil napakalamig dito sa loob at ang lambot ng upuan. Ito ba ang bagong transportasyon sa Europa at marapat lang na gamitin nating mga galing sa buena familia?"

Napakamot sa ulo si Senator Navarroza. Para bang hindi siya makapaniwala sa aking mga katanungan.

Nakakahiya lamang dahil bilang kasapi sa isang buena familia tila ba'y parang nahuhuli na kami sa kung ano ang uso. "Paumanhin sa aking mga katanungan. Maniwala ka na hindi pa naghihirap ang aming familia. Sa katunayan ay may bagong negosyong tinayo ang aking Kuya Matias sa Intramuros."

"Seriously? Miss, senador ako at hindi mo dapat ako pinagloloko. Itong sinasakyan natin ay imposibleng hindi mo alam. Kotse ito, car."

Naguluhan ako sa sinabi ni Senator Navarroza. "Hindi kita niloloko. Ako'y nagsasabi ng totoo. Señor Senator Navarroza, ngayon ko lamang nalaman na kotse o car ang tawag sa ganitong uri ng transportasyon. Hindi pa umaabot sa San Pablo ito."

"Miss, ganito na lang—"

"Hindi Mis ang aking ngalan, Señor." Napatingin ako sa labas. Nanlaki ang aking mata nang may makita akong isang napakalaking litrato ng isang binibini na parang wala nang saplot sa katawan. "Por dios, por santo!" napatakip ako ng aking mata. "Sinong lapastangan ang naglagay ng ganoong kalaking litrato sa gilid ng daanan? Ako'y labis na nahahabag sa binibining iyon." nilingon ko si Senator Navarroza. "Señor, huwag kang masyadong tumingin sa labas dahil hindi kaayaaya ang iyong makikita." napa-señal de los cruz pa ako ng wala sa oras.

"Miss, alam ko at alam mo na Independence Day ngayon pero please lang, huwag ka nga d'yan masyadong magpaka-in character na Maria Clara. Masyado mong dinadama ang kalayaan ng Pilipinas."

Nanlaki ang mga mata ko. Kalayaan ng bansang Filipinas? "Hindi kita maintindihan. Bakit may selebrasyon para sa kalayaan ng Filipinas kung tayo ay sakop pa rin ng bansang España?"

Tumawa ng malakas si Senator Navarroza na tila ba hindi siya makapaniwala sa sking mga nasambit.

"Señor Senator Navarroza, anong nakakatawa sa aking mga sinabi? Ako'y hindi nagbibiro."

"Ikaw. Malakas ba talaga ang impact ng paglusot mo sa salamin? One hundred twentieth years nang malaya ang Pilipinas."

"Hindi kita maintindihan."

"Malakas nga ang impact sa iyo." bigla niyang hinawakan ang aking mukha at inilapit niya ako sa kanya.

Para bang iniinspekyon niya ako sa pamamaraan ng pagtingin niya sa akin at talagang nakakabastos. Marahas kong inalis ang kanyang kamay sa aking mukha at binigyan ko siya ng napakalakas na sampal. "Bastos!"