I'm His Tutor

Chapter 45

Anchel's po.

Andito ako ngayon sa gitna ng field ng school at nakatingala sa kulimlim na kalangitan. Walang init  kaya ok lang na tumambay dito. It's lunch hour at dito ko naiisipang lumunta tahimik kasi at walang tao. Kasabay ng pagbaba ko ng tingin ay siya ring pagpakawala ko ng malalim na buntong hininga. "Lalim noon ah? May problema ba? "Tanong ng isang familiar na boses sa likod ko and it was Sean.Tumabi ito ng upo sa 'kin.

"Wala naman. May iniisip lang."Sabi ko na totoo naman. "Hhmm.. So ano naman ang nasa isip mo at napakalalim ng buntong hininga mo? "Tanong nito. ''Bumalik lang sa isip ko ang mga nangyari nitong mga nakaraang araw. Andaming nangyari, una noong nalaman ko ang tungkol sa anak ni kuya na naging dahilan ng pagka-ospital ko at noong nalaman mo ang tungkol sa sakit ko. Sumunod, ang pagkamatay ng anak ni kuya, tapos iyong nalaman mo naman ang tungkol sa pagiging tutor ko kay Vougn. And lastly ng malaman kong anak din pala ni kuya Arch si Vien na si ate Kristine naman pala talaga ang totoong girl friend niya at hindi ang mama ni baby Archie ––at hindi naman talaga dengue ang kinamatay ni baby Archie dahil may cancer pala talaga And it's s just, so fast and shocking and I can't get over." Sabi ko. It's been one weeks simula ng mangyari ang lahat. At pakiramdam ko parang kahapon lang nangyari at hindi rin ako makapaniwala na nangyari lahat iyon sa 'min at nalagpasan naming.

"Ano kaba best friend, 'wag ka ngang mag-isip ng mag-isip diyan ma-i-i-stress ka lang––at ipapaalala ko lang sayo na bawal kang ma-i-stress. Nangyari na ang mga nangyari at wala na tayong magagawa pa doon. Ang magagawa at dapat nating gawin ngayon ay tanggapin ang lahat at unawain. "Saad nito. Well he's right. "Pero nag-aalala pa rin ako sayo ng malaman kong tutor ka pala ni V (Vougn) tapos hindi mo pa sinabi sa 'min–– sa 'kin lalo na sa mga kuya at papa mo. Tiyak magagalit at mag-aalala sila sayo kapag nalam---"

"Kaya nga hindi ka magsasalita diba? Please Sean, ngayon lang naman 'to eh––nakiuasap kasi sa 'kin si Mrs De Silva hindi ko naman ma-hindi-an and promise mag-iingat ako. Please! "Pakiusap ko dito habang nakahawak sa mga kamay niya. Bumuntong huninga ito. "Fine. Pero hahayaan mo akong sunduin at ihatid ka every session mo sa kanya––dahil gusto kong makasiguradong safe kang makakarating doon at makakauwi."Saad nito naikinangiti ko. He's sweet and caring kaya siguro panatag akong sya ang kausap and I love him now as my best friend. "Thank you!  Thank you so much! " Masayang sabi ko at dala  na rin at sa sobrang tuwa napayakap ako sa kanya na ikina-tikhim niya kaya nhihiyang na pabitiw ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Sorry na-carried away lang. "Nahihiyang sabi ko. "OK lang basta ikaw libre tiyan-tseng na rin. "Saad nito na ibinulong pa ang huling sinabi. "Hoy ikaw ano 'yong binubulong-bulong mo?  Siguro napipilitan ka lang ano?  Sabihin mo lang ano hindi naman kita pinipilit eh. "Saad ko ma kunwari ay nagtatampo. "Wala,  ang sinasabi ko lang kalina at bumalik na tayo sa room at baka tayo'y malate pa––may kalayuan pa naman dito ang building kung nasaan ang room natin. Kaya tumayo ka na riyan at ng magsimula na tayong maglakad 15 minutes nalang magsisimula na ang next class natin––bakit ba kasi dito mo naiisipang tumamba paano nalang kung umulan e di nabasa ka na. "Pagsesermon pa nito at inilahad ang kamay para tulungan akong makatayo na tinanggap ko naman.

"Tsk!  Oo na po, ang dami niyo pang satsat eh. Hindi ko naman sinabing pumunta ka dito at sunduin ako. "Sabi ko ng magsimula na kaming maglakad. "Ouch ha. Ako na nga itong nag- effort na puntahan ka dito para alamin kung ano ng nangyari sayo tapos iyan pa ang sasanihin mo? Anong klase kang kaibigan?! How could do this to me! "Pagdadrama pa nito na tinawanan ko lang.

"Gusto mong gumanti?  Come on catch me! Oh!  and kung sino ang unang makarating sa room siya ang magiging master ng isang linggo. At ang mahuhuli siya ang manlilibre ng lunch for two weeks !"saad ko at nagsimula ng tumakbo. "Hey! Madaya ka! Nauuna kang tumakbo dapat may count! Hey! Anchel wait! "Sigaw nito habang hinahabol ako. Tawa lang ako ng tawa at mas binilisan pa ang pagtakbo.

Third person's pov.

"How is she? Any progress? "Tanong ng isang may edad na lalake sa doctor. "She's doing fine and any moment from now, pwede na syang magising. "Saad ng doctor na ikinahinga ng maluwag ng lalake. "That's good to hear. Just do your best to take care of her and to make her better. I don't want to lose her.. I don't want to lose my sister.. again. "Saad ng lalake sa malungkot na boses habang nakatuon ang tingin sa medyo may edad na ring babae at naka-coma. "Yes Mr. Davidson. We will do our best to make her live. "Saad ng doctor. "Thank you. "Saad ng lalake sa doctor. Tumango naman ito at nagpaalam ng umalis. Siya naman ay lumapit sa kama ng kapatid at marahang hinaplos ang may kaputlaang mukha nito.

"Hi little sis.. how are you?  Doctor said that you're doing fine. I know you will fight, because you are strong and brave. You need to live little sis, so you can be with your family––that's what you want right? So please! Wake up already..  it's been 16 years of sleeping. You need to wake up now.. I know your family is waiting for you. "Kausap nito sa kapatid. And I will make sure that.. that bastards who did this to you will pay. So please wake up,  so we can defined who they are. And I promise, I will do my best to make them pay and I will do my very best to protect you and your family. I will make sure,that I would never ever failed again.

......On the other side.....

"What?!  So your telling me that you failed again? "Galit na tanong ng isang may kaidarang babae sa tauhan nito. "I'm so sorry Madam. "Hinging paumanhin nito. "That's bullshit! God Sandro! Napakaliit lang ng pinapagawa ko sayo hindi mo pa magawa! Akala ko ba magaling ka?  Oh e bakit hanggang ngayon hindi mo pa rin mahanap-hanap ang pinapahanap ko sayo?!"Galit na galit na saad ng babae na halos magsilabasan na ang mga ugat nito sa nito sa sobrang galit.

"Pasensya na madam.. Ginawa ko na po ang lahat ng kaya at magagawa ko pero hindi ko po talaga sya mahanap. Masyadong malakas at makapangyarihan ang nagtatago at pumuprotekta sa kanya. "Saad nito na mas lalong ikinagalit ng babae."Argggggg! You are useless! You all are useless! Binabayaran ko kayo ng malaki para gawin ang trabaho niyo at hindi ang biguin ako mga inutil! "Sigaw nito. "Get out of my face! All of you! Now! "Galit na utos nito. Ng makalabas lahat ng mga tauhan, pabagsak syang naupo sa swivel chair nito at napahilot sa sindito.

Ilang sandali pa narinig niya ang pagbukas at sara ng pinto ng opisina niya. And she already know who is it. "So, how's the searching cous? Any progress or like before.. failed. "Pang-uuyam na saad ng babae at saka nagsalin ng wine sa wine glass at naupo sa visitor's chair. "Not now Lucy, I'm not in the good mode to deal with you nonsense. "Malamig na saad niya dito.

"Oh-oh!. My cousin is angry again. Why don't you find her yourself? Kesa naman lagi ka nalang nagagalit dahil nabibigo ang mga taong inuutusan mo at nasasayang lang ang oras, panahon at pera mo sa paghihintay at sa pagbabakasakali. Sinasabi ko sayo, kung hindi ka kikilos masasayang lahat ng ginawa at pinagpaguran mo––and worst, kulungan pa ang bagsak mo kapag nalaman nila ang totoo lalo na niya. "Pananakot pa nito kaya matalim na tinitigan niya ang pinsan.

"No. It will never be happen, and I will make sure of that. And no one will know specially them and him. I will do everything to find her, if I need to use all of my money and power then be it. And this time, sisiguraduhin kong mawawala na talaga siya mundong 'to––nagawa ko na syang alisin sa buhay nila, ngayon naman buburahin ko na sya ng tuluyan sa mundo. Hindi ko hahayaang masira lahat ng mga pinagpaguran ko.. hindi. "Determinadong at malamig na saad nito.

"Bravo! Bravo my evil cous. Bravo! "Saad ng pinsan niya habang ipinapalakpak ang mga kamay. Just bitch. Just wait... make sure na hindi kita mahahanap at makikita dahil kapag nahanap kita katapusan mo na. Hindi ko hahayaang sirain mo na naman ang buhay ko.. hindi na ngayon.