Throne

Chapter 54

Third Person's POV

Monroe opened his eyes in an unfamiliar room. Bumangon ito at mahinang dumaing dahil naramdaman niya ang pagsakit ng buo nitong katawa.

"What kind of mana was that?" He said as he groaned.

Napahiga ulit ito at akmang ipipikit muli ang mga mata nang bumukas ang pintuan ng silid.

"When you hear the news I'm about to share with you, you won't be able to sleep any longer." Mapang-asar na wika ng Duke habang papalapit sa kama na hinihimlayan ni Monroe.

"Shut up, you damn b*stard. You didn't even inform me about the strange mana she possesses." Mahina ngunit may diin na wika ni Monroe.

"Well, from what I can recall, I attempted to stop you." Kibit balikat na wika ng Duke habang nasisiyahang pinapanood ang dumadaing na hitsura ng ikatlong loyal servant sa kanyang harapan.

"F*ck off. I am going to heal myself." Nakapikit na wika ni Monroe habang unti-unting pinapagaling ang sarili.

Monroe's body was surrounded by a green, gleaming light as he regained his strength and healed his inner wounds. Napailing na lang ang Duke Vanaxin dahil hindi na niya maalala kung kailan siya huling nagpagaling ng sarili gamit ang paraan na ito.

'Recuperating this way only means that the lady had badly injured this rascal. All I can say is that he deserves it.' sa isip ng Duke Vanaxin sa mga oras na ito.

"Her mana is still unstable, but she managed to take you down. Tsk. Seems like your tower made you rusty, Monroe," Duke Vanaxin said with a hint of sarcasm in his voice. Hindi naman nagustuhan ni Monroe ang winika ng Duke kaya't mabilis itong nawala sa kanyang pinagkakahigaan, wala pang isang segundo ay nasa likod na ito ni Vanaxin habang may hawak na espada. Monroe did not waste any time and stab the Duke's body from behind.

Akala niya ay nasaksak na niya ang Duke ng biglang naging bato ang katawan na tinutusukan ng kanyang espada.

"This damn illusioni—

Hindi pa man lang natatapos ang pagsasalita ni Monroe ay may sumipa na sa kanyang likuran. Nagmukha tuloy itong binaliktad na pancake nang bumanda ang buo nitong katawan sa pader ng silid. Sa lakas ng impact ay nagkaroon ng bitak ang pader na kinailing muli ng Duke.

"You should not waste the energy of your 'newly recovered body' in this kind of drama; save it for later. You just slept for a day; you must be starving. Mamaya ay babalik ulit ako para samahan ka," Duke Vanaxin said, almost laughing.

"Must be fun for you huh?" Pabalik na wika naman ni Monroe habang pinapagpagan ang damit. Nakatayo na pala ito agad at parang wala lang sa kanya ang pagkakasipa ni Vanaxin.

"Of course it is. Good luck meeting our Demon Lord later." Vanaxin said with a smirk at saka lumabas na ito ng silid habang napatulala lang si Monroe sa kasama niyang nakakalokong ngumiti bago lumabas ng silid.

"Nagkamali ba ako ng pagkakarinig? Did he just say 'Demon Lord'? Sh*t, I thought he hadn't recovered his body yet?" Naguguluhang wika nito sa sarili.

Wala talagang katahimikan na nangyayari kapag magkasama ang mga loyal servants ng demon lord.

He was still in a daze when the maids came in. May mga dala itong iba't ibang klase ng pagkain, sa sobrang dami ay para bang bibitayin na ang kakain nito.

"This damn Vanaxin!" Hindi makapaniwalang sigaw ni Monroe habang iniisip parin kung bakit pinapatawag siya ng Demon Lord gayong hindi pa naman ito ang nakatalagang oras para sa kanilang pagkikita.