Listen Boy, My PERSLABSTORI (COMPLETED)

PERSLABSTORI 15

"B-Boo! Buti naman sinagot mo na yu.g tawag ko!", eto nanaman akong muntangang umiiyak,

It's monday morning at sinwerteng sagutin na ni Zian ang tawag ko,

"Matitiis ba naman kita?", mahinahong sabi niya,

'Oo natiis mo nga ako ng isang araw eh' gusto kong sabihin sakanya yon pero di bale nalang, ang mahalaga ay sinagot niya rin ako,

"I miss you so much",usal ko,

"Miss you too!", sagot niya pero wala akong mabakas na sinseredad sa boses niya,

"Are you still mad?",seryosong tanong ko,

"I'm not sure", pakiramdam ko ay tamad na tamad siyang kausap ako,

Hindi ito videocall kundi voice call lang talaga kaya hindi ko makita ang reaksyon niya,

"Let's do a video call--", suhestyon ko pero pinutol niya ang pagsasalita ko,

"A-Ahm hindi pwede boo eh, I'm on duty, voice call lang ang allowed ngayon", sagot niya,

Nakaramdam ako ng pagkadismaya,

"Boo can I explain my side now?" Tanong ko pero hindi siya kumiba,

"Suot ko na ulit yung engagement ring natin", masayang bida ko pero hindi pa rin ako nakakuha ng sagot mula sakanya,

"Boo?", pagtawag ko,

"A-Ahm I'm sorry, wala pa kasi akong tulog kaya medyo lutang ako ngayon", sabi niya na parang humikab pa,

"Anong oras ba ang out mo?", tanong ko,

"12 noon boo", tipid na sagot niya,

I can sense na hindi pa rin talaga siya okay, may tampo pa rin siya sakin,

Well sabagay hindi naman niya sinabing wala na.

"Magpahinga ka agad pag out mo ha!", bilin ko,

"Yes ano pa nga ba! Anyways puputulin ko na ang tawag ah, magraround si Doc Ren and kasama kami ni nurse Nami", paalam niya,

Sino si Nurse Nami? Parang ngayon ko lang siya narinig na banggitin ang pangalan non,

"Okay boo I love you", sagot ko nalang,

"Hmm okay love you too", at pinutol niya na ang tawag,

Hindi ako kuntento!
Bakit walang I?

Nakausap ko na nga siya pero parang wala lang, parang wala siyang ganang kausap ako,

Pero baka nga pagod lang siya at lutang dahil wala pa siyang tulog.

Ngumiti nalang ako at kahit papaano pinasaya ang sarili ko dahil finally nakausap ko na siya. Hindi man matagal pero atleast sinagot niya na yung tawag ko.

--
"Hey girls! Why took you so long? Let's go!", nagmamadaling aya ni Jena na bitbit yung tupperware na pinaglalagyan ng carbonarang ginawa niya for RM,

"Bilisan mo kasi dyan Xhia, hindi nga naman na masarap kainin yung carbonara pag malamig", tatawa tawang bulong ko habang inaayos yung mga gamit ko,

"Tingin mo ba masarap yun kahit mainit eh si Jena may gawa nun", tatawa tawang sagot niya rin,

Hindi naman na kami naririnig nun dahil nauna na siya sa sasakyan,

Sinalubong kami ng driver namin at inabot ang mga gamit na bitbit namin para ilagay sa compartment ng sasakyan,

"Do you think we're going to wear the outfit we are wearing the last time?", biglang sabi ni Yna,

Wait..