Let's Talk About Us [Completed]

28. Rants

A/N: Toffer on the pic

28. RANTS
Napairap nalang ako sa ere at bumalik nalang sa pagkain ko. Muntik nang masira ang appetite ko pagkakita sa kanilang dalawa. Wow. Just wow. Emergency meeting? Sa hotel? Sosyal ah. Tsk tsk. Unti-unti na tuloy nasisira ang impression ko kay Arthur. Mga lalaki nga naman, pare-parehas lang. What should I expect from them?

"Arturo! Nandito ka rin pala. Si Lauren yung kasama mo diba?" Narinig kong sabi ni Toffer. I assumed that Arthur's at my back already. Basta ako, tuloy-tuloy lang sa food ko.

"Oo, nagpaalam na siya. Kailangan niya na raw umuwi e. Nandito rin pala kayo." Base sa boses niya, parang hindi yata niya gustong makita kami rito. As if naman ganun din ako sa kanilang dalawa ng girlfriend niya. Hmp.

"Niyaya ko kasing magdinner si Alison. Upo ka, dude. Mag-order ka na rin ng gusto mo."

"Libre mo?" Arthur's voice was cold.

"Hindi. Ikaw na magbayad ng kinain namin."

Natawa tuloy ako sa sinabi ni Toffer. This guy is really funny. Yayayain niya ako tapos sa iba niya ipapabayad? Baliw. Bumalik ako sa pagiging straight face nung marinig kong tumikhim si Arthur sa gilid ko, and then I felt him slightly pushing me aside. Tinignan ko nga siya't tinaasan ng kilay.

"Move. Uupo ako."

Nagbawi agad ako ng tingin at automatikong nalukot ang mukha bago ako umusog para bigyan siya ng space. Ang laki-laki ng space sa tabi ni Toffer, sa akin pa talaga tumabi. Tss.

"Hey, dude. Ikaw magbayad ah? Na-close mo naman yung deal mo dun kay Intsik e. Treat mo nalang sa amin," hirit ulit ni Toffer. Bahala nga kayo dyan mag-usap. Basta kakain lang ako dito.

"Gago. Date niyo, tapos sa akin niyo ipapabayad?"

Sabay tuloy kaming dalawa ni Toffer na napatingin sa kanya. Ano raw? Did he call it a date? Nanuyo tuloy ang lalamunan ko kaya mabilis kong kinuha ang baso ng tubig sa harapan ko at ininuman iyon.

"Date?" Toffer let out a teasing laugh that I couldn't help but to shake my head in disbelief. "Hindi 'to date. Nakita ko kasi si Alison na mag-isa. Sabi niya, pauwi na raw siya. E wala ka naman kaya niyaya ko nang kumain. Oh well, pwede na rin matawag na date 'to." Then his eyes turned to me. "Diba, Alison?"

Bigla naman akong nasamid. E sa biglang humarang sa lalamunan ko yung something na kinakain ko. I faked out a smile but did not say anything. Bahala kayo dyan. Bwisit talaga kayong mga lalaki!

"E kaso dumating ka, dude. Naistorbo tuloy kami. De joke lang," Toffer said, chuckling. Nung tinignan ko yung reaksyon ni Arthur, wala lang. Poker-faced lang. Wait, why am I even expecting a different reaction from him?

"Edi aalis nalang ako."

Medyo nagpanic ako nang tatayo na sana si Arthur pero bigla ring bumalik sa pagkakaupo. Sh1t, nababaliw na yata ako. Masamang senyales ito para sa sarili ko. "On second thought, I'm kind of hungry. Sa susunod nalang kayo bumawi kapag day-off na ni Alison."

Pero wala akong day-off, I wanted to say that out pero ewan ko ba sa sarili ko kung bakit hindi ako makapagsalita dito. Sa katunayan, iritable ako sa presensya ni Arthur. Pwede naman kasi niya ako isama wherever he will go dahil responsibilidad ko yun bilang executive secretary niya pero bakit 'di man lang niya ako sinama?

Aaaahhh... Kasi, gusto niyang magka-moment silang dalawa ni Lauren. Hello, he's the girlfriend! E ano lang naman ba ako sa kwento nila? Isang hamak na pretend mom at executive secretary lang ni Arthur Evangelista na kung landiin ako sa pamamahay niya ay akala mo ay asawa niya ako at feel na feel ko naman kasi kilig na kilig ang hormones ko. Pakshet siya. Kasalanan ko rin naman ito. Bakit ko ba kasi ito pinasok?! UGH!