Let's Talk About Us [Completed]

57. Jigsaw Puzzle

57. Jigsaw Puzzle

Lying side by side on bed with Arthur is the best thing that had happened on this day. Nawala lahat ng bigat sa dibdib ko sa nangyari sa amin ni Sitti kanina. Even as tired as Arthur was, his arms were a welcome haven to me.

Sinilip ko ang kanyang mukha. Napangiti ako habang pinagmamasdan ang mahimbing na pagtulog niya. I traced my finger on his face, as his betrothed, seeing, hearing, feeling his nearness, his breathing, his movements... his whole existence.

I leaned into him, breathing in his scent that I missed for more than a week. Nabigla ako nang kumilos ang kanyang braso patungo sa aking likod, stroking up and down to carress me.

Ngumuso ako nang silipin muli ang mukha niya. His eyes were half-close. "Nagising ba kita? Sorry, matulog ka na ulit," malambing na sabi ko.

That pleased smile was on his lips and his eyes held a glint of humor. "I'm good to go, Alison."

"Matulog ka pa." I said with concern. "Anong oras ka ba kasi nakarating dito sa Astrid? 'Di ka man lang nagsabi."

"I wanted to surprise you."

I bit my lip and smiled at him expectantly. The euphoria of asking him about the things he knew about me was slipping away. Gusto ko lang siyang makasama sa mga oras na ito nang walang inaalalang ibang bagay. 'Yong kaming dalawa lang, at wala ng iba.

Wrapping my arms around him, I sighed deeply. "Namiss kita ng sobra."

"Alam ko, kaya nga nandito na ako. Pinapauwi mo na ako ah."

Natawa ako. "Ang bilis ah..." Kanina ko lang naman sinabi 'yon sa kanya ah. Whatever. Ang importante ay nandito na siya sa tabi ko.

Matagal na katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. Akala ko ay nakatulog ulit siya kung hindi lang siya nagsalita.

"You finally said it, Alison."

"Ang alin?"

Naramdaman ko ang marahang paghaplos niya sa buhok ko. "You said you love me."

My head tilted up to see his face. "Sinabi ko 'yon?" Ngumisi ako. Mang-aasar lang.

"Oo," sumimangot siya. "Don't deny it. You said it."

"I didn't mean it though. Nadala lang ako ng—" Nagulat ako nang effortless niya akong binuhat at inilipat sa edge ng kama. And now my head is hanging. "– AAAHH! What the hell, Arthur!"

His eyes mocked me as well as his smile. "You said it. Dyan ka magaling e. Ang maging denial..."

Upside down na ang paningin ko. Lokong Arthur 'to!

"Kapag ako talaga nahulog dito, ipapahabol kita sa mga alaga naming hayop!!" Mas lalo akong nagpanic nang pati ang lower body ko ay ihuhulog din niya. "ARTHUR KASI!!"

"Mahirap bang umamin sa akin, Alison? Patigasan ba tayo ng pride? Una na akong umamin ah. I love you... You love me. Why can't you stand for it?"

Napapikit nalang ako. Nagbibiro lang naman ako. Lintek na lalaking 'to!

"Oo na, I love you—!!"

Aray. Napapikit nalang ako ng mariin. Tuluyan na kaming nahulog sa sahig. Narinig ko ang marahan na pagtawa ni Arthur mula sa ibabaw ko and damn it, sa pagmulat ko ay na-realize kong nakapangibabaw siya sa akin.

He welcomed my lips with a quick sweet kiss. Natulala tuloy ako.

"I love you too," he whispered softly before he leaned in my neck, breathing my scent. Napatingin nalang ako sa kisame. Gusto kong magtititili pero hindi ko magawa. Pakshet! Nanunuot sa sistema ko ang kilig!