Let's Talk About Us [Completed]

64. Lost in Thought

Chapter 64

Admittedly, I'm drunk. I got it bad, really. Nahihilo ako, naduduwal pero hindi ko mailabas. Ang lakas ng tama sa akin ng vodka na ininom ko kanina sa bar. I'm glad that Jake is so kind that he's willing to carry me on his back all the way to his condo unit.

"We're here," anunsyo niya habang inilalapag ako sa sofa.

"Dahan-dahan, Jake." Paalala ni Emma at tinabihan agad ako sa pagkakaupo. "Nahihilo ka pa rin ba, Alison?"

Pinilit kong imulat ang mga mata ko pero pumikit din agad dahil umikot ang paningin ko. "I'm. . . fine. 'Wag ni...yo na akong alalahanin."

"Tss, slurred speech," si Jake ang nagsalita. "What do you wanna drink? Coffee, tea or something else?"

Umungol ako. Fvck. Parang may namumuong mapait na lasa sa lalamunan ko. Binagsak ko ang sarili sa sofa at pinikit ng mariin ang mga mata ko. "Tea nalang, please!" tugon ko.

"Ikaw talagang babae ka, ang lakas ng tama mo. Pwede naman kasing dahan-dahan. Nagpakalunod ka pa sa alak." Emma took out a heavy breath.

Nagmulat ako at tinignan siya. Nakatingin lang siya sa akin habang sapo sapo ang ulo niya. Hindi siya uminom, alam ko 'yon. Dang, I felt so irresponsible for dragging her and Jake into my mess.

"Sorry, Emma. Gusto ko lang talagang i-release ang sama ng loob ko." Sumikip na naman ang dibdib ko at automatikong napahikbi nalang ako. Nataranta tuloy si Emma, hindi malaman ang gagawin.

"Uy, Ali. Kalma lang," aniya habang hinahaplos ang likod ko. "Jake, pakibilis naman ng tea nang mahimasmasan ang babaeng 'to!"

I sobbed again, my emotions from the previous sh1ts breaking free. "How dare he lie to me!"

"Sino?" Emma asked in confusion and then suddenly rolled her eyes. "May sinabi ba yung kulugo mong ex tungkol kay Arthur? Kung meron, huwag kang maniwala, Alison. Alam mo yung mga napapanuod ko sa movies, kadalasan, umeepal talaga ang mga ex kasi bitter pa rin sila."

Dumating si Jake galing sa kitchen at inabutan ako ng tea. Iniling ko ang ulo ko habang tuloy tuloy pa rin na bumabagsak ang mga luha ko.

"No, Emma. I saw it through my own eyes," sabi ko at pinalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Nakita ko si Arthur sa isang restaurant nung ma stuck tayo sa traffic kanina. Kasama niya sina Venice at. . . Megan."

Nagkatinginan ang dalawa. Napailing naman si Jake na para bang hindi siya makapaniwala.

"I texted Arthur and asked him kung kasama niya ba si Megan and he denied it."

Naupo si Jake sa one-seater sofa at nagkibit balikat. "Just consider his side, Alison. Baka naman may reason kung bakit siya nagsinungaling."

Nakita kong umirap si Emma at inalo ako. Inalalayan niya pa ako sa pag inom ng tea. "Whatever! Nagsinungaling pa rin siya. Mabuti pa nga't lumayo ka muna sa kanya. 'Wag kang magparamdam. He took you for granted, Alison and lying to you is another mistake. Dagdagan niya pa at ako mismo ang susugod sa kanya!"

"Emma. . ." Jake said in a warning tone. "Stop it. Dapat nga hindi tayo mangielam sa kanila dahil issue nila ito."

"Kaibigan ko si Alison at hindi pangingielam ang tawag dito kundi pagdamay! She needs a friend that's why I'm here. Palibhasa kaibigan mo si Arthur kaya—"

Suminghap ako. Naramdaman ko na naman kasi ang pait sa lalamunan ko kaya mabilis akong tumakbo sa sink ng kitchen at dumuwal du'n. Sinundan din naman ako ng dalawa.

Emma even patted my back. "Ayos ka lang, Alison?"

Nagmumog muna ako bago ako humarap sa kanila. I felt so guilty. "'Wag nga kayong mag away tungkol sa akin."