Let's Talk About Us [Completed]

Katapusan (Ikalawang Parte)

Katapusan (Ikalawang Parte)

Nasayang lang ang oras ko sa pagpunta sa malayong lugar na iyon. Hindi naman pala matutuloy ang kasal. Damn my cousin for ditching his bride on their wedding day.

"What an arsehole," I hissed to myself as I was driving my car away from that place.

Hindi naman dapat sana ako pupunta sa kasal na iyon. It just so happened that my family was busy. Hindi pa ako makatanggi kay Lola Leticia sa pakiusap niyang ako nalang ang magpunta. Masama ang pakiramdam niya at naisip kong rude ang hindi pagpunta lalo na't pinsan ko ang ikakasal.

Biglang nagring ang phone ko. So, I took the call and enabled its handsfree.

"Arturo!"

Napabuga nalang ako sa hangin. Si Toffer na naman, tropa kong Mama's boy. "Yeah?"

"Pumayag ka na ba sa plano natin?"

"'Lol! Plano mo lang 'yon. 'Wag mo ako idamay, dude." By the way, his plan is really weird. Weird like him.

Natawa lang siya. "Nagkausap kami ng Mama mo tungkol dito."

I stepped on the brakes in bewilderment. "What the hell, Toffer? Sinabi mo kay Mama?"

"Oo, pumayag naman siya. Natuwa pa nga e. Dali na kasi! Oo mo nalang ang hinihintay ko. Peksman, hahanapan kita ng hot momma'—"

Hindi ko na siya pinatapos dahil pinatayan ko na siya ng tawag. Napahampas ako sa manibela habang nagmamaneho. Damn! I will never accept his proposal. Gawain ba ng matinong tao ang mag-hire ng pretend mom para sa anak? They want me to find a girlfriend but I promised myself not to date anyone. Ilalaan ko nalang sa anak ko ang oras ko kaysa ang makipag-date sa iba. I got it that they're all concerned about my daughter being bullied at school. But that's the very last thing I will do. That's just plain stupid.

My car suddenly stopped in the middle of nowhere. Mukhang na-overheat pa yata. Tang1na! Nasa liblib na lugar pa naman ako. Lumabas ako saglit ng kotse para pumunta sa trunk ng sasakyan. Tss. Kung bakit ba naman hindi yung Ford Expedition ko ang dinala ko dito. May problema pa yata 'tong sasakyan ni Kuya Ezekiel.

Pagkabukas ko sa trunk, natigilan ako. Medyo napaatras pa nga ako sa gulat sa nakita ko. Isang babaeng natutulog sa loob ng trunk ang bumungad sa akin. For some reason, I couldn't help myself but to look around the place. Fvck, minumulto ba ako?

Medyo umatras pa ako ng kaunti at sinilip ang mukha ng babae. Natatakpan ng buhok ang kanyang mukha. Sinipat ko ng tingin ang kabuuan niya. She was wearing a messy white dress. I could feel a cold sweat passing over me like a ghost at a séance.

Napahilamos tuloy ako ng palad sa mukha ko sabay tingala sa madilim na ulap. Bumalik ulit ang tingin ko sa babae ng humilik ito. Don't be such a pussy, Arthur. May multo bang humihilik?

Lumapit ako sa trunk. Marahan kong tinapik ang braso ng babae. No response. In fact, she even snored more loudly this time.

"Miss." Medyo nilakasan ko na ang pagtapik at sinamahan ko pa ng yugyog. "Wake up, Miss. . ." Paulit ulit ako sa paggising sa kanya. I even checked her pulse to check if she's alive. Damn, malamang buhay 'to. Humihilik nga ng malakas e.

Saglit akong sumuko sa paggising sa kanya. I took the water containers from the trunk for the meantime and finished what should I do. Buti pa ang kotse mabilis kong nabuhay, samantalang ang babaeng ito, hanggang ngayon ay tulog pa rin. Niyugyog ko ulit ang braso niya. I started to get annoyed when she slapped my hand away.