Let's Talk About Us [Completed]

46. Birthday

46. Birthday

Kung kailan umamin na ako, hindi pa ako narinig. Tinulugan pa ako. Kaya kayo, huwag kayong magcoconfess sa taong lasing dahil mababalewala lang ang pag-amin tungkol sa nararamdaman mo.

Ehem. Nabalewala man ang confession— or should I say sagot ko sa confession niya, it made no difference naman. Sige, sabihin na nga nating may naging difference naman at iyon ay ang extra sweetness ni Arthur sa akin.

Would you believe that? Hindi man narinig ni Arthur ang pag-amin ko sa kanya pero simula nung sumunod na araw naman ay pinaramdam niya sa akin na totoo ang sinabi niya. I was supposed to feel frustrated pero mas lalo lang yata akong kinilig sa actions niya. Hindi na rin naman naungkat ang nangyari nung gabing iyon pero pinatunayan niya namang isa ako sa mga taong ayaw niyang mawala sa buhay niya. Kulang nalang ay idikit niya ako sa katawan niya. Weird, right? Pero ang sarap sa pakiramdam.

August 5 came. The much waited birthday of Venice happened. Sa isang engrandeng hotel ginanap ang party. To be honest, medyo nadisappoint ako hindi dahil sa setting ng party kundi sa sarili ko. Ako dapat ang nag-asikaso nito e. Ako dapat ang naghanda ng lahat. 'Yon pa naman ang bilin sa akin ni Arthur.

Habang naghihintay ang lahat na mag-umpisa ang party ay nakaupo lang ako sa isa sa mga upuan, pinapanuod ang ilang attractions ng party sa mga bata nang maramdaman ko ang pag-akbay ng isang matipunong braso sa balikat ko.

Nilingon ko ito at napangiti nalang. Si Arthur. "Come with me. Ipapakilala kita sa mga kaibigan ko."

Hinawakan niya ang kamay ko at nagpahila sa kanya sa dulong bahagi ng reception ball. Napansin kong may kanya-kanyang kasamang babae ang mga barkada ni Arthur sa lamesang iyon. By the way, nung araw na nasa Batangas kami ay nauna na rin palang nagsiuwian ang mga barkada niya nung gabi rin ng birthday ni Arthur. Naghihintay daw kasi sa kanila ang mga asawa't girlfriends nila way back home. Ganu'n ba talaga kapag may asawa?

"Nandyan na pala si Arthur," sabi ni Derrick na may katabi ring babae. Medyo intimidating dahil may pagkamasungit ang aura nito.

"Ipapakilala kita sa kanila, Alison." Humigpit ang hawak sa kamay ko ni Arthur sabay ngiti. "Siya si Lyza. Derrick's wife..."

Tipid na ngumiti lang ito at bahagyang kumaway sa akin.

"That plumpish lady beside Dustin—"

Nalipat ang tingin ko sa katabing babae ni Dustin nang sumimangot ito. "Plumpish ka dyan, Arthur?!" Well, to add up, she's pregnant and a pretty one.

Tumawa lang silang lahat pati na rin si Arthur. "Sorry, no pun intended. Anyway, siya si Chloe. Dustin's wife."

"Hi there!" bati niya at ngumiti naman ako ng pabalik.

"Fiancee' naman ni Alex 'yong katabi niya, si Yasmin."

Pamilyar 'yong Yasmin sa akin. Parang nakita ko na siya kung saan pero hindi ko lang maalala. Kumaway nalang ako't ngumiti sa kanya.

"And next to Kent is Sandy. Yung sumunod naman ay si Lovely, fiancee ni Brent. I believe you've met them already, haven't you?"

Mabilis akong tumango kay Arthur. With enthusiasm naman akong binati nina Sandy at Lovely. Naaalala ko sila. Hindi pwedeng makalimutan ko sila dahil sila yung tumulong sa akin na mag-ayos nang una kaming magkita ni Venice. Sosyal nga kasi, may sarili silang boutique.

"Hello, Alison!" Si Sandy.

Kumaway din sa akin si Lovely. "Nice to see you again!"

"And that girl beside Jake is..." Arthur said and I automatically looked for Jake's presence. Nalaglag ang panga ko sa nakita ko. "Teka, si Emma ba 'yan?"