Korku Okulu - 28.Bölüm - Asansör

13.4K 563 165
                                    

Tülin ile bilgisayarla oynarken aklıma Buğra'nın taşınacağı geldi. Ne zaman taşınacağını bilmiyordum. En azından vedalaşırdık. Efsun'u arayıp ne zaman taşınacaklarını soracaktım ama telefonu kapalıydı. Tülin ile birlikte biraz daha bilgisayarla oynadıktan sonra uyuduk.

Televizyonun sesiyle uyandım. Kalktığımda ilk annemi gördüm. Tülin'in nerede olduğunu sordum. Annem salonda olduğunu söyledi. İkisi de beni beklemeden kahvaltı yapmışlardı. Sayıklanarak kahvaltımı yaptıktan sonra salonda oturan Tülin'in yanına gittim. "Az önce Efsun aradı, Buğra bu akşam yola çıkacakmış." dedi Tülin. Biraz televizyon izledikten sonra birlikte dışarı çıktık. "Nereye gitmeyi düşünüyorsun ?" dedi Tülin. "O okula gidiyoruz bugün her şey bitecek!" diyerek karşılık verdim. Mesafe yakın olmadığından bir taksiye binip okulun oraya gittik. Vardığımızda okulun önünde buraya ilk geldiğimiz arabayı gördüm. Resmen hurda parçasına dönmüştü.

Tülin bana korkar gözlerle bakarken onu içeriye doğru itmeye çalıştım. Ben her ittiğimde bana karşı çıkıp geriye doğru gidiyordu. En sonunda onu bırakıp kendim içeri girerken, tek başına kalmaktan korkmuş olmalı ki hemen arkamdan koşarak gelmeye başladı.

3.kata doğru çıkarken aklıma bir soru takıldı. Burada ki kişi biz buraya ilk geldiğimizde neden böyle bir şey yapmamıştı ? Belki de Cenk'in oraya gitmesi onun için önemli bir koz haline gelmişti. Bu soruyu aklımda çözümlemeye çalıpşırken 3.kata geldiğimizin farkına vardım. Sanki bizim buraya geleceğimizi biliyormuş gibi biz içeri girer girmez "Hoşgeldiniz!" diye bağırdı. Tülin ani bir şekilde "Ama biz hoşbulmadık." diye karşılık verdi. Bu ani çıkışı beni bile şaşırttı. O an bir ses daha yankılandı. "Artık ne istiyorsanız vereceğim. Yalnızca bir hakkınız var, iyi kullanın!" Zaten buraya gelme amacımız arkadaşımız kurtarmaktı. Sonunda kurtaracaktık.

Ben hemen lafa atıldım. "Tabii ki Cenk'i kurtarm..." derken Tülin hemen "Buraya çıkana kadar canımız çıkıyor, bir asansör olsa hiç fena olmaz." dedi ve o an karşımızda bir asansör belirdi.

Tülin koşarak asansörün yanına gitti. Ben de "Cenk nerede ?" diye sordum. "Bir hakkınızın olduğunu söylemiştim. Gerçekten çok güzel bir seçimdi, güle güle kullanın." O an sinirden resmen sinirden Tülin'i boğmak istiyordum. Keşke Tülin'i buraya hiç getirmeseydim dedim içimden. Gerçekten emeklerimizin karşılığını almıştık. Tülin asansörün oradan seslendi. "Selin bu asansör çok güzel, hadi gel aşağı inelim!" dedi.

Korku Okulu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin