Korku Okulu

Korku Okulu - 53.Bölüm - Gerçek

Resmen sahtekarlık yapmamo istiyordu Aysun Abla. Bir yandan bunu hiç yapmak istemezken bir yandanda zengin olmanın hayalini kurmuştum. Başka birinin yerine geçmek ne kadar rahatlatabilirdi ki ? O an ki kafa karışıklılığımı bırakıp Aysun Abla'ya "Tamam" dedim. Babam ve Aysun Abla cevabımı duyduklarında bana doğru güldüler. Anlaşılan benim kararımdan mutlu olmuşlardı.

Aysun Abla, bana bakarak "Daha ne bekliyoruz ? Hadi gidelim." dedi. "Peki ya DNA testi yaptırırlarsa ne yapacağız ? Bence kesinlikle yaparlar." Aysun Abla sorumu duyunca hiç bekletmeden cevap verdi. "Onu o zaman düşünürüz, hadi gidelim bakalım."
.
.
.
Konağın önüne geldiğimizde duraksadık. Resmen saray gibiydi. Daha içine girmeden bile zenginliği hissettim. Babam bizle gelirse şüpheli durum olur diye o bizle gelmedi. Konağın kapısına vurduğumuzda bizi konakta görevli olan biri karşıladı. "Ne için gelmiştiniz ?" diye sordu. "Necat Bey'in torunu karşınızda!" diye cevap verdi Aysun Abla. O kadar emin konuşmuştu ki ben bile inandım neredeyse. İçeri girdikten sonra görevli "Necat Bey yukarıda sizi bekliyor daha sonra da DNA testi için hastaneye gideceksiniz birlikte!" dedi. İçimi bir anda korku kapladı. Yaptığımız ortaya çıkarsa bizim için çok kötü şeyler olur. Aysun Abla ile birlikte yukarıya çıktık. Görevli burada beklememizi söyledi. Gözüme yanımızda bulunan tozlu kitapların olduğun kitaplık çarptı. Belli ki sadece koleksiyon amaçlı alıyorlardı bu kitapları. Kitaplara göz gezdirirken en altta ki ufak kutu dikkatimi çekti. Kimsenin beni görmediğinden emin olduktan sonra Aysun Abla'ya "Birisi geldiğinde bana söyle." dedim. Kutuyu açtığımda birkaç kitap ve mektup gördüm. Mektubun üstünde "Kızım'a" yazıyordu. Mektubu açmadan önce kutuyu yerine koydum. Mektubu açarken etrafıma bir kez daha baktım. Aysun Abla'dan başka kimse yoktu. Mektubu okumaya başladım.

"Sevgili Kızım ben baban Cihan. Bir gün bu mektubu okuyacağını biliyorum Kızım. Sana deden öldü dediğim için özür dilerim. Eğer bu mektubu okuyorsan dedeni bulmuşsundur zaten. Bu mektubu günlüğümün arasına bir zarfa koyup saklayacağım. Artık deden ile ilgili her şeyi biliyorsundur. Soyadlarımızın farklı olma sebebi aramızda geçen büyük bir kavga. Kavgadan sonra soyadımı değiştirip bambaşka biri olarak hayatıma devam ettim. Melis, seni çok seviyorum, bunu unutma."

Melis babasından bahsetmişti bize mektupta ki her şey uyuşuyor. Benim yerine geçmeye çalıştığım hayat Melis'in hayatı mı ? Telefonumun çalmasıyla düşüncelerime son verdim. Tülin'in aradığını görünce hemen açtım.

"Selin, sana çok kötü bir haberim var. Melis ve ailesi yolculukta kaza geçirmiş. Babası olay yerinde vefat etmiş. Babası ölmeden önce dedesinin ölmediğini söylemiş. Yani Melis, dedesinin öldüğünü sanıyormuş. Az önce hepsini telefondan anlattı. Babasınının cenazesinden sonra dedesini bulmak için İstanbul'a geri dönecekmiş!"

Bölümü nasıl buldunuz ?