Korku Okulu

Korku Okulu - 52.Bölüm - İlan

Eve gittiğimizde kendimi çok yorgun hissettiğimden hemen yatağa yattım. Telefonumu elime aldığımda bilinmeyen numaranın defalarca beni aradığını gördüm.
.
.
.
Telefon elimde uyuyakalmışım. Saate baktığımda okulun başlamasına çok az vakit kaldığını gördüm. Dışarıya çıktığımda karşımda Burak'ı gördüm. İlk gördüğümde biraz irkildim. Daha sonra yanına gittim.

"Senin ne işin var ?" diye sordum.

"Okula tek gidince canım sıkılıyor. Seni bekledim, hadi gidelim yoksa geç kalacağız."

Okula vardığımızda hâla dersin başlamadığını gördük. Burak kendi sınıfına doğru giderken ona doğru bakıyordum. Bir anda arkamdan birinin dokunmasıyla kendime geldim. Arkama baktığımda Sinem'i gördüm.

Onu görür görmez "Yine ne istiyorsun benden ?" diye sordum.

"Hiçbir şey." diyerek güldü ve saçımı çekti.

Karşılık vermek isterken elimden tuttu ve beni uyardı. Sinirden hızlıca tokat attım. O anda elinde telefon olan Efsun, yanıma geldi. "Biri bu görüntüleri görse ne der ?" diye dalga geçti. Ona bakarak "Efsun sen ne yaptığını zannediyorsun, kendine gel!" dedim. Elindeki telefonu Sinem'e vererek gülmeye başladılar. Daha sonra Sinem bana "Merak etme Selincim. Benim vurduğum kısımları keseriz, tek suçlu sen olursun yani." dedi.

Ellerinden telefonu almaya çalışırken Selin beni itti. "Defol buradan, seni bu üniversiteden attıracağım!" dedi. Efsun'un neden böyle bir şey yaptığını tahmin edememiştim. Sınıfa girerken arkamdan öğretmen bana seslendi. Birlikte sınıfa girerken devamsızlığımın fazla olduğunu söyledi.
.
.
.
Okul çıkışında Aysun Abla'nın yanına uğramak istedim. Son olaydan sonra bir teşekkür etmek istedim. Kapının önüne geldiğimde babamın ayakkabısını gördüm. Babamın buraya niye geldiğini bilmiyordum. Kapıyı vurduğumda kapıyı Aysun Abla açtı, beni içeriye davet etti. İçeri gittiğimde babamın elinde bir ilan gördüm. Beni gördüğünde yanıma doğru gelmeye başladı. O sırada telefonum çaldı. Tülin'in aradığını gördüm ve telefonu hemen açtım.

"Alo, Selin Melis ve ailesi taşınmış evleri boş!"

"Ne ? Sen emin misin ?"

"Evet, hatta satılık ilanı bile var!" dedi. O anda telefonumun şarjı bittiğinden daha fazla bir şey diyemedim. Babam telefonu kapattığımı gördüğünde elindeki ilanı bana verdi.

KAYIP TORUNUMUZU ARIYORUZ...

1997 yılında doğar doğmaz kaçırılan torunumuzu arıyoruz. Bilgisi olanların bizle iletişe geçmesini rica ediyoruz.
Adres: Ulusoy Konağı No:45 / İstanbul
                                                                              - Necat ULUSOY

Aysun Abla bana bakarak konuşmaya başladı. "Belki de hayatımızın şansı olabilir hem bunlar sana da birebir uyuyor Selin!"

"Aysun Abla saçmalama. Ben kaçırılmadım ki hiç! Ayrıca babam var."

"Bence sen yine de düşün. Hizmetçiler, arabalar, evler... Hepsine sahip olabilirsin!"