Korku Okulu

Korku Okulu - 73.Bölüm - Nakil

Günler geçip giderken, normal hayat devam ediyordu. Okuldan eve, evden okula gidip geliyordum. Bu sürede Melis ile aramdaki buzlar da erimişti.

Yine bir gün okula giderken telefonum çaldı. Açtığımda karakoldan aradıklarını söylediler. "Pelin tutuklandı ama akli dengesi yerinde olmadığı için ruh ve sinir hastalıkları hastanesine yatırıldı, içiniz rahat olsun." dedi biri. O an içime su serpilmişti. İnsanın kardeşine bunu yapması hiç normal olamazdı zaten. Şu an geriye kalan tek düşmanımız Kaan'dan uzun zamandır ses soluk çıkmıyordu.

Artık taşlar yerine oturmaya başlamıştı. Telefonu kapattıktan sonra Efsun ve Tülin'i de yanıma alıp Melis'in evine doğru gittik. Kapıyı Melis açtı. "Buyrun kızlar, ev bomboş. Dedem, Banu Teyze ve Sinem tatile çıktılar, hizmetliler de izindeler."

Evin bize kalmasına içten içe sevinmiştim. Yarın okul olmadığından tüm gece istediğimiz gibi eğlenebilirdik.

Hemen evin içine girip koltuklara yayıldık. Melis mutfağın önünden bize "Ben yiyecek bir şeylee getiriyorum. Siz de bir şeyler açın, izleriz." dedi. Bende "Yardım etmeye geliyorum." dedim.

Melis ile birlikte mutfakta tabaklara çerez ve tatlılar koyarken Melis kısık bir sesle "Selin" diye seslendi. "Efendim Melis" diye yanıtıma karşılığı tekrar kısık bir ses tonuyla "Selin" oldu.

Arkama doğru döndüğümde Melis'in yerde çırpındığını gördüm.

"Melis! Melis, ne oldu ?"

"Karnımda aşırı baskı var, nefes alamıyorum. Yardım et!"

Hemen içeriye doğru koştum.

"Tülin! Efsun! Hemen ambulans çağırın, hemen!"

Tülin ve Efsun ne olduğunu anlayamadan Melis'in durumunu görünce paniklediler. Tülin cebindeki telefonu çıkarıp ambulansı aradı.
.
.
.
"Melis, az daha dayan! Hastaneye yaklaştık." diyerek sakinleştirmeye çalıştırıyordum. Ambulanstaki görevlilerin tüm çabalarına rağmen durumu bir türlü iyi gitmiyordu. "Hızlanın, hadi daha hızlı gidin!" diye bağırdım ön tarafa doğru.

Melis kolumdan sımsıkı tutarak "Selin" dedi ve gözlerini yumdu. "Melis kapatma gözlerini, uyanık kalman lazım." diyerek biraz sarstım. Melis herhangi bir tepki vermeyince yanımdaki görevliye "Niye bir tepki vermiyor ?" diye çığırdım. "Henüz bilmiyorum, hastaneye geldik zaten." diyerek Melis'i sedyeden çıkarttı. O anda ambulansın kapısını hastaneden gelen iki doktor açtı ve Melis'i hastanenin içine doğru götürdüler.

Hemen arkamızdan taksiyle gelen Tülin ve Efsun'da benimle birlikte koşarak hastaneye girdiler. Hepimiz Melis'in peşinden koşarken doktorlar apar topar ameliyathaneye aldılar.

Ameliyathanenin önünde bir o yana bir bu yana gidip dururken hepimiz birbirimize ne olabileceği hakkında tahminini söylüyordu. Ambulansta gözünü yumduğunu söylediğimde Efsun "Ya öldüy.." derken Tülin "Sakın o cümlenin devamını getirme, o daha çok genç." dedi.

Biz konuşurken ameliyathaneden bir doktor çıktı. Ben yanına doğru koşup "Durumu nasıl ?" diye sordum. "Ameliyat daha devam ediyor, henüz hayati tehlikeyi atlatmış sayılmaz." dedi.

Efsun "Ben kantinden bir şeyler alacağım bir şeyler istiyor musunuz ?" diye sordu. İkimizde "Hayır" dedik.

Bekleyişimiz devam ederken ameliyathaneden bir doktor daha çıktı. "Maalesef, böbrekler artık çalışamaz hâle gelmiş. Dolaylı yollardan nefes alma problemleri, yorulma gibi olayları da tetikliyor. Acilen böbrek nakli yapılması, bunun için çok ama çok kısa bir zaman kaldı!"

- Bölümü nasıl buldunuz ? -

Finale birkaç bölüm kaldı. Sizce ilerki bölümlerde ve finalde neler olacak ?