Korku Okulu

Korku Okulu - 70.Bölüm - Ses

Yastığı bana doğru yaklaştırırken "İmdat! Yardım edin!" diye çığlık atarken o anda kafama yastığı geçirdiler. Çığırışlarımı yastık engelliyordu. Nefesimin kesildiğini hissediyordum...

O anda kapı açıldı ve içeriye gardiyan girdi. "Ne oluyor burada ?" dedi. "Ayfer gardiyana "Yok bir şey arkadaşa yardım ediyorduk." dedi. Gardiyan Ayfer'in elindeki yastığı görüp olayı anlamış olmalı ki beni başka koğuşa götürdü.

O gece o koğuşta kaldıktan sonra mahkeme salonunun önüne geldim. Ben geldikten sonra Melis geldi. Yanıma gelerek "Ben senin kadar zalim olamıyorum." diyerek gitti. Dediklerinden hiçbir şey anlamamıştım.

Görevlinin bize seslenmesiyle mahkeme salonunun içine girdik. Mahkeme başladığında ilk olarak barodan gelen avukatım savunmamı yaptı. Daha sonra da Melis hakimden söz isteyerek konuşmaya başladı.

"Sayın hakim, ben şikayetimi geri çekiyorum. Onun cezasını vicdanı fazlasıyla verecektir. Her şeyin cezası ödenir ama vicdanın asla!" dedi. Melis'in bu sözleriyle hakim benim tutuksuz yargılanmama karar verdi.

Melis'in mahkemeden önce dediklerini şimdi anlatmıştım. Şikayetini geri çekeceğini hiç sanmazdım.

Birkaç işlemden sonra hapishaneden çıktım. Hapishaneden çıkarken beni kimsenin beklemeyeceğinu biliyordum. Dışarıya çıktığımda Tülin'in olduğunu gördüm. Son yaşananlardan sonra buraya geleceğini hiç beklemiyordum. Ona sarılmaya çalışınca beni engelledi ve konuşmaya başladı. "Ben buraya seni affettiğim için değil kardeş gibi olduğumuz için geldim. Seni burada yalnız bırakamazdım. Seni affetmiyorum ama."

"Teşekkür ederim, çok teşekkür ederim. Beni yalnız bırakmayacağını biliyordum." dedim.

Birlikte babamdan kalan eve gittik. Evi iyice temizledikten sonra birlikte oturduk. Yüzüme bakmadan televizyon izliyordu.

Kapının çalmasıyla kapıya doğru gittim. Kapıyı açtığımda kimseyi görememiştim.

Tekrardan Tülin'in yanına döndüğümde "Sen mutfağa gitmemiş miydin ?" diye sordu. "Hayır, ne alakası var ? Ben kapıyı açmıştım." dedim.

Sözüne devam ederek "Hayır, Selin, çok iyi hatırlıyorum. Sen mutfağa gideceğim demiştin." dedi. Gerçekten ne dediğini hiç anlamamıştım. Tülin'e garipser şekilde bakarken mutfağın yakınlarından bir ses geldi.

Sesin geldiği yöne doğru giderken Tülin'in gelmediğini gördüm. Sesin geldiği yere giderken içimde aşırı heyecan vardı. Yavaş yavaş oraya doğru giderken kalbimin atışlarını duyabiliyordum. Aniden arkamdan birinin boğazımı tutmasıyla duvara yapıştım...

- Bölümü nasıl buldunuz ? -