Korku Okulu

Korku Okulu - 44.Bölüm - Tülin'in Uyanışı

"Efsun! Sen ne yapıyorsun ?"

"S-Selin senin ne işin var burada ?"

"Soruma cevap ver!"

"Tülin'e bakmaya gelmiştim."

"Onu boğarak mı ?"

"Yastığı yamuk duruyordu, yukarı kaldırıp düzeltiyordum sen ne sanıyorsun ?"

Hiç içimden inanmak gelmese de mantıklı bir açıklama yapmıştı. Telefonda onu dinlediğimde akşam bir işi halledeceğini söylüyordu. Bunu ona sorduğumda "Buradan sonra bir arkadaşıma gidecektim ne var bunda ?" diyerek cevap verdi.

"Tülin, Tülin gözlerini açıyor!" dedi Efsun. Tülin'e baktığımda Efsun ve beni izliyordu. Doktoru çağırdım ve kontrol yaptı. Yarın taburcu olabileceğini dedi. Efsun Tülin'in uyandığını gördükten hemen sonra odadan ayrıldı. Tülin iyice kendine gelince "Efsun ne yaptı ?" diye sordum. "Efsun ne alaka ?" diyip baktı bana. O sırada doktor konuşmaya başladı. "Yaşadığı olayla ilgili görme veya hafıza kaybı yaşıyor olabilir. Geçici ya da kalıcı olduğunu bilemeyiz." dedi. Tülin'i daha fazla yormamak için odadan çıktım. Saate baktığımda eve çok geç kaldığımı fark ettim. Yoldan geçen taksiye binip eve doğru gittim.

Eve girdiğimde annem nerede olduğumu sordu. "Tülin'in yanındaydım, gözlerini açtı." dedim. "Ailesine haber vermemişsindir şimdi sen ben ararım sen de masadaki yemekleri ye." dedi.

Yemekleri yedikten sonra odama geçtim. Yeni başlayan yağmurun sesiyle uyumaya başladım.

Sabah Melis'in beni uyandırmasıyla uyandım. Acele bir şekilde hazırlandıktan sonra önceden gitmeyi planladığımız yeni açılan alışveriş merkezine gittik. İçerisi epey kalabalıktı. Birkaç giyim mağazasına baktıktan sonra Melis, okuldan ders notlarını almaya gitti. Ben de tek kaldığımdan eve gittim. Evin önüne geldiğimde büyük bir kamyon ve içinde bir sürü eşyalar gördüm. Yan taraftaki eve taşınan yeni komşular olmalıydılar. Gidip tanışmak için çekimser olsam da yanlarına gittim. Evin önünde benim yaşlarımda bir çocuk vardı. Beni gördüğünde yanıma yaklaştı. "Merhaba, ben Burak! İleride ki gördüğünüz kişi de annem Aysun."