Korku Okulu

Korku Okulu - 29.Bölüm - Gizemli Harf

Eve gittiğimde kimsenin evde olmadığını gördüm. İçeri girerken aklıma Buğra'nın gideceği geldi. Haber almak için hemen Efsun'u aradım. Yaklaşık bir saat önce yola çıktığını söyleyip telefonu kapattı. Tülin'in hatası yüzünden tüm emeklerimiz çöpe gitmişti.
.
.
.
Alarmın sesiyle uyandım. Başım hiç olmadığı kadar çok ağrıyordu ve hâla Tülin'e olan sinirim hiç geçmemişti. Canım sıkkın hâlde yüzümü yıkamaya gittim. Yüzümü yıkadıktan sonra evdeki her yere baktım ama kimse yoktu. Dün akşam da bugün sabahta kimse yoktu. Kahvaltımı yapıp Efsun'un yanına gittim. Ona dün olanları anlattığımda kahkaha atmaktan başka bir şey yapamadı. Haklıydı aslında, çok değişik bir olaydı.

Biraz konuştuktan sonra Efsun'a "Cenk'i bulmamız için bu tür işlerle ilgilenen, bize yardım edebilecek birini bulmamız lazım." dedim. Efsun yanıt olarak "Aslında abimin bir arkadaşı var ama bize yardım eder mi bilemem." dedi. "Kim olduğunu biliyor musun ?" diye sorduğumda, "Berna Yıldız" diye cevap verdi. Bu ismi ilk defa duymuştum.

Efsun'un abisinden yerini öğrenip yanına gidiyorduk. Yolda Efsun'a Berna Hanım'ın mesleğini sordum. Kriminal işlerle uğraştığını öğrendim. Ofise girmeden önce ofisin yanında   kafeye gittik Efsun'la birlikte. Kafede limonata içtikten sonra ofisin girişine doğru yol aldık.

Merdivenlerden Berna Hanım'ın bulunduğu ofise doğru giderken duvardaki desenler ilgimi çekti.  Gerçekten çok değişikti. İçeri girdiğimizde bizi Berna Hanım karşıladı. Geldiğimizi Efsun'un abisi söylemiş olmalıydı ki bizi gördüğünde hiç şaşırmaştı. Gerçi beni hiç tanımıyordu bile. Uzun ve siyah saçlarını topladıktan sonra bize neden geldiğimizi sordu. Efsun konuşmaya başladı. "Yardımınıza ihtiyacımız var!"
.
.
.
Konuşmamız bittikten sonra ofisten ayrıldık. Hava kararmaya başlamıştı. Hemen eve dönmezsem annemden azar işitebilirdim. Hızlı adımlarla eve doğru gittim.

Eve vardığımda annem her zaman ki nerede olduğumu sordu. Bir bahane söyleyip odama gittim. Annem bahaneme inanmamış olacak ki odama girdikten sonra bir süre odanın kapısını çaldı. Kapıyı açmayınca "Senle sonra görüşeceğiz." diyip kapının önünden ayrıldı. Henüz odamın ışıklarını açmamıştım. Camın kenarına geçip gökyüzünü izlemeye başladım. Biraz izledikten sonra uykum gelmeye başladı. Üstümdeki elbiseler hiç rahat değildi. Elbiselerimi değiştirmek için ışığı açtığımda duvarda kanlı bir harf gördüm. "C"