Korku Okulu

Korku Okulu - 37.Bölüm - Belirsizlik

Bavulları toplayıp eve dönmüştük. Aklımda Tülin'in iki gün önce dedikleri vardı. Evin içine girdiğimde annemi gördüm. Beni görür görmez tatili sordu. İyi geçtiğini söyleyip odama geçtim. Bilgisayarı açıp gelen mesajlara baktım. Hiç kimseden mesaj gelmemişti. En azından Efsun'un mesaj göndermesini bekliyordum.

Bilgisayara kapattıktan sonra salona geçip televizyon izlemeye başladım. Televizyon izlerken telefon çaldı, arayan Efsun'du. Hemen telefonu açtım.

"Selin, bizim evin yanındaki parka hemen gelir misin ?" dedi. "Tamam geliyorum." diyip telefonu kapattım. Anneme haber verip, parka giderken Tülin'i aradım. Efsun'un beni aradığını söyledikten sonra aynı cevabı bana da verdi. Efsun Tülin'i de parka gelmesi için aramış. Parka gittiğimde orada sadece Efsun'u gördüm.

Yanına hızlı adımlarla giderken o sırada Tülin'in de arkamdam geldiğini gördüm. Efsun bir sağa bir sola gidiyordu. Bizim geldiğimizi bile fark etmemişti. Tülin'in "Nerelerdesin günlerdir ?" demesiyle irkildi. "Telefonum arızalanmıştı." dedi.

Tülin hiç lafı uzatmadan "Kaan ölmüş." dedi. Efsun gözlerini iyice açarak bize baktı. "N-ne nasıl olmuş ?" diye sorunca "Bizde bilmiyoruz, senin telefonunun arızalandığı zaman olmuş." dedim. Titrek bir sesle "Kimden öğrendiniz ?" dedi. Tülin "Melis, karakola gitmiş Kaan'ın kayıp olmasıyla ilgili, oradan söylemişler. Birkaç gün önce cesedi bulunmuş." dedi.

O sırada Melis'in parka geldiğini gördüm. "Annene sordum burada olduğunuzu söyledi. Çok önemli bir haberim var." dedi. Efsun hemen lafa atılarak "Ne haberi ?" diye sordu. "Katilin kim olduğunu buldum." dedi Melis.

Efsun ayağa kalkarak konuşmaya başladı. "Her şeyi anlatıyorum"