Metamorfoz Serisi-Başlangıç

Bölüm 14- Çapraz Ateş

Bakanı ve diğerlerini evimizde ağırlama konusunda pek hevesli olduğumuz söylenemezdi yine de Timur Bey'e karşı gelemedik. Bakan ve Patron ana salonun tekli koltuklarına yerleşmişlerdi. Diğer koltukların hepsi ikili ve üçlüydü. Burak ve ben, Timur Bey'in hemen sağ tarafındaki ikili koltuğa geçtik. Bakan'ın sol tarafındaki ikili koltuklara ise Halil ağabey ve buz çocuk yerleşmişti. Halil ağabeyin kambur oturuşu ve dik bakışlarından huzursuz olmuştum. En ufak bir hatada bakanın kellesini vücudundan ayırabilecek gibi duruyordu, buna gücü yeterdi hiç kuşkusuz. Ortalama bir insanın iki katı boyundaydı, iki yüz elli kilo civarında olduğuna iddiaya girebilirim. Tüm kilosuna rağmen ona hantal demek haksızlık olurdu. O... O bir çeşit devdi. Kaslı bir vücuda sahipti. Yine de en çok çalışan kası, kalbiydi. Karısını ve oğlunu anmadığı bir gün yoktu. Patlamadan sonra ülke karışmaya başlamıştı bu durum içimizde en çok onu endişelendiriyordu. Bir de değiştiricinin havaya karışma meselesi vardı. Farklı teorilerimiz olsa da en baskın görüş değiştiricinin havaya karışıp, on yedi yaşından büyük tüm erkekleri etkisi altına alacağıydı. Böyle bir durumda saf insan ırkı ortadan kalkacak geriye değişen erkekleri ve kadınlar kalacaktı. Saf insan özelliklerine sahip kadınlar, dünyaya bir değişen bebek getirebilir miydi? İşte bu benim sorunum değildi. Bu bakanın, başkanın ve insanlık için endişelenenlerin çözmesi gereken bir sorundu. Halil ağabey oğlunun değişmesinden endişelenirken ben hayatta kalmak için kimleri öldürmek zorunda kalacağımdan endişeleniyordum. Burada bir haftadır oyalanıyorduk ama dışarıda dünya yanıyordu. Doruk adını verdikleri çocuk olup bitenleri öğrenmemiz için çok çabalamıştı ama kısıtlı bilgiler alabildik. Ülke genelinde olağanüstü hal ilan edilmişti, hamilelerin ve 18 yaşından küçüklerin sokağa çıkması yasaktı ki bu bizim teorimizi destekler nitelikteydi, ülkeye giriş ve ülkeden çıkışlar sınırlandırılmıştı. Bundan daha fazlasını bilmiyorduk. Her şey için bir açıklama bekliyorduk, gözlerimiz tekli koltuktaydı.

- Cesur yürekli değişen dostlarım, evime hepiniz hoş geldiniz. Bir süredir sizleri konuk ettiğim bu mülk benim boş vakitlerimi geçirmekten zevk aldığım yegane kaçış yerim. Bu gizli sığınağı sizlerle paylaşmaktan onur duyuyorum. Her biri birbirinden özel kardeşlerim bugün buradayım çünkü size Başkan Bey'den mesajlar getirdim. Kendisi yanınıza gelmek için fırsat kolluyor ancak tahmin ettiğiniz üzere bu aralar gittikçe yoğunlaşan bir gündeme sahip. Dostlarım, en kısa zamanda çözülmesi gereken ve çözülecek olan sorunlarla karşı karşıyayız. Gündemimizin en başında değişenlerin sağlık ve güvenliğini teminat altına almak var. İç ve dış savaşın kapıda olduğu göz önüne alınırsa sizlerin güvenliğini sağlamak için yine sizlerin desteğine ihtiyacımız var. Bugün farklı alanlarda uzman bir çok kişi siz dostlarımız için geldi. Sağlık kontrolleriniz yapılacak, yeteneklerinize göre özel test ve eğitimlerden geçirileceksiniz. Yeterince hazır olduğunuz zamanda ise halkın karşısına geçecek ve kendinizi anlatacaksınız. İhtilal veya uluslararası savaş durumunda bizden yana olacağınızı bilmemiz de ana başlıklardan bir tanesi. Laboratuvarın kurulduğu günden bu yana yaşadığımız olaylar bize bir şeyi açıkça gösteriyor ki Dünya düzeni değişiyor. Bu değişen düzende oyun kurucular sizlersiniz. Ama unutmayın sevgili kardeşlerim, damarlarınızda dolaşan kan bizim eserimiz. Çektiğiniz acılar, döktüğünüz göz yaşları ve akıttığınız kanlar sizi şu anda olduğunuz kişi yaptı. Yeni bir ırkın ilk temsilcileri, sizlerin varoluş mücadelenize destek vermekten gurur duyuyorum!

Bakan sözlerini bitirdiğinde oda da eskisinden de soğuk bir hava hakimdi. Bu soğukluğu Burak'ın el çırpışları bozdu, Akbaba'yı heyecanla alkışlıyordu. "Alkışla kardeşim, bakan adam seçiyor." Zihnime fısıldanan sözden sonra bende alkışlamaya başlamıştım. Sonra Ezra ve Doruk... Buz çocukta bize katılmakta gecikmedi. Ve son olarak sürpriz bir isim vardı alkışlayan, Halil ağabey. Halil ağabey kopma noktasıydı, ondan sonra tüm değişenler kopuk kopuk alkışlamaya başlamıştı. Bakan halinden memnun bir şekilde konuşmaya devam etti:

- Hemfikir olmamız hepimiz adına çok iyi oldu sevgili dostlarım. Akşam olmadan bir temsilci heyeti belirlemenizi istiyorum, bundan sonra yapılacak olan tüm görüşmeler bu heyet aracılığı ile gerçekleşecektir. Müsaadenizle ben artık gidiyorum, yeni doktor ve eğitmenlerinizle size güzel günler diliyorum.

Laboratuvar, doktor, deney vurgusu! Bu adam bizimle ittifak mı olmak istiyordu yoksa düşman mı? Birkaç gün önce koca bir tesisi patlatmış bizlerin karşısına geçip, sizleri bu hale biz getirdik şu an dışarıdasınız ama hala bize bağlısınız diyordu. Biz de tutmuş adamı alkışlıyorduk. Dahası tüm bunlar olurken Timur Bey hiç konuşmamıştı, donuk bir yüz ifadesiyle hepimizi tek tek süzmüştü. Patron, bu adamı destekliyor muydu yoksa bu adamın yanında olmak zorunda mıydı bilmem lazımdı. Bakan dedikleri bu adamı bir zerre olsun sevmemiştim ve şimdi onu destekler pozisyona düşmüştüm. Hayatımda verdiğim en riskli kararlardan biri bu olabilirdi, güvenmediğiniz biriyle nereye kadar gidebilirdiniz ki? " Riskli demekten çok uzakta bir durumun içindesin balkabağı, kurun diye palavralar attığı heyetin tam göbeğinde sen varsın. Ekibi çoktan belirledi; Patron, Doktor, sen, ben, Ezra ve Doruk ikilisi, Halil Ağabey ve son olarak buz çocuk. Güvenliği sağlamak amacıyla ikizleri de bazı toplantılara katacaklar. Pis bir işin içindeyiz, umarım pişman olmayız." Ülkenin güvenliği, değişenlerin güvenliği, iç savaş hepsi hepsi benim için geri plandaydı, şu an için tek düşündüğüm kendi hayatımdı. Burak'ın gözlerine dik dik baktım, bir soru ve bir cevap. Tek istediğim bilmekti.

"Ona güvenebilir miyiz?"

"Hayır."

İki ateş arasında kalmıştım, doğrularım ve çıkarlarım... Dünya bir oyun sahnesi ise biz ikinci perdeyi açıyorduk. Figuran olamazdım, ön koltuğa geçmek için can atıyordum. Rüzgarın estiği yöne doğru tüm hızımla savrulmaya karar verdim. Hem intikamımı alacak hem de hayatta kalacaktım. Burak yanılıyordu, bu ekipte olmaktan hiç pişman olmayacaktım.