Eleven Steps to You

Chapter 1

Chapter 1

Giana's POV

Iniilingan ko na lamang ang mga estudyante sa labas ng pintuan na mukhang tumakas pa sa subject period nila, karamihan pa rito ay puro babae. Those friends they're going crazy over aren't even a band, just playing for grades, pero heto't dinadayo pa ng mga kerengkeng na junior namin.

Binabalik ko ang tingin sa stage para panoorin ang paghahanda ng anim na kalalakihan habang kanya-kanya sila ng hawak na mga instrumento. Ang totoo talaga niyan, hindi ko naman din masisisi ang mga tao sa labas na dinadayo sila dahil kung wala lang akong VIP pass ngayon sa libreng pa-concert ng crush ko, malamang nasa labas din ako at nagkakandarapa para lang makatikim ako ng kahit tatlong minutong sulyap sa maamo niyang mukha.

A famous intro to a song starts to play inside our school's auditorium. Naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang lalaking hinahangaan na tumutugtog ng acoustic guitar.

The screams become violent every passing minute. Biglang nagkabuhay ang boring na performance task namin dahil sa mga nagkakagulong dalagita. Alam ko namang nababaliw sila dahil sa 'di maitatangging karisma ng magkakaibigan sa stage, but it'll be too much to claim na sila lang ang natatanging grupo na may gwapong mga myembro sa school namin, siguro plus points na lang din dahil senior sila at ga-graduate na. Sinasabi ko ito ngayon dahil kahit aminado akong may dating sila, nasa iisang lalaki lang ang atensyon ko. 

And it'll always be just him.

"In a world where everybody hates a happy ending story,

It's a wonder love can make the world go round...

But don't let it bring you down and turn your face into a frown...

You'll get along with a little prayer and a song~"

I giggle. Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko at ang kakaibang pakiramdam na hatid ng pagkanta ng crush ko. 

"Hoy,  'te!" Para akong hinahatak sa reyalidad dahil sa malakas na pagtulak ng isa kong kaibigan. Napawi na ang ngiti ko nang lingunin siya.

Panira na ng imahinasyon, sadista pa!

Sumasama ang tingin ko rito. "Pwede namang hindi manakit, 'di ba?"

Umiirap ang babae. 

"Girl," paninimula nito. Sumusulyap pa rin ako sa harap dahil hinahatak ni Dennis ang mga mata ko at hindi ko ito maalis mula sa kanya. "Inform lang sana kita na pulang pula ka na at halos mapunit na 'yang labi mo sa kangingiti. Gusto mo isigaw ko kung sino crush mo diyan?"

Hinimas-himas ko ang braso ko na tumama sa arm rest ng upuan. Halos malaglag na rin pala ako dahil sa sobrang kilig kaya naman umayos ako ng pagkakaupo. Hindi ko pinansin ang sinabi ni Celene dahil alam kong hindi niya 'yon magagawa lalo pa't mahilig akong gumanti.

Napapangiti ulit ako dahil sa kagwapuhan ni Dennis habang seryosong nakayuko sa gitara niya. His spiky dark hair is glittering from the spotlight. Bumababa pa ang tingin ko sa mga mata niyang pumipikit kapag may kakantahin siyang parte, sa labi niyang mapupula na maswerteng lumalapat sa hawak na mikropono, sa panga niyang hinubog sa perpeksyon, sa braso at mga daliri niyang nakahawak sa gitara...

Partida at limang upuan ang layo ko sa stage pero lumilinaw talaga bigla ang mga mata ko basta siya ang tititigan.

"Lift your head, baby, don't be scared

Of the things that could go wrong along the way

You'll get by with a smile

Now it's time to kiss away those tears goodbye