Eleven Steps to You

Chapter 7

Chapter 7

Sabay-sabay na tumatango ang mga kaibigan ko pagkatapos kong magkwento tungkol sa nangyari kanina. Kinikilig pa rin ako hanggang ngayon.

"Gentleman naman kasi talaga siya," komento ni Anika.

"Pero hindi halata," dagdag pa ni Yna habang kumakain.

"Baka naiingayan lang," anang Celene. "Naku, baka mamaya umasa ka na naman, ha? Tinulungan ka lang niya, girl, hindi papakasalan," pambubuska pa nito.

Umiinom na ako ngayon ng tubig para mabasa ang lalamunan ko. Wala lang kaming mapag-usapan kaya nakwento ko ito kahit alam kong hihilahin na naman niya ako pabalik sa reyalidad! 

"Come on, Celene... huwag kang masyado bitter diyan. Kung naiinggit ka, hahanapan kita ng lalaking pwede mong gawing crush with a very good background story," pang-aasar ni Anika habang sinisimot ang pagkain sa kaniyang pinggan.

Umiismid ang kaibigan ko sabay hawi sa mahaba niyang bangs. "Mabulunan ka sana sa mga pinagsasasabi mo. Hindi ko kailangan ng dagdag na lalaki. Madami na sila masyado  sa buhay ko. Gusto ko na ngang bawasan para gumaan din ang buhay ko." 

"Sige nga, pahingi ako ng isang kuya mo," natatawang sagot ni Anika. Natatawa ko rin siyang tinutulak kaya nililingon ako nito nang nakangisi. 

"Sira ulo ka talaga," sabi ko rito sabay hinihila ang kulot niyang buhok. Patawa-tawa pa ang loka hanggang sa bigla na lamang lumalagpas ang tingin niya sa balikat ko. Nagbabago na rin bigla ang ekspresyon ng mukha nito na animo'y handang mang-asar.

"Ay, girl! Andito na 'yung dagdag na lalaki sa buhay mo!" Histerikal niyang niyuyugyog si Celene kaya hindi nito tuluyang naisusubo ang pagkain sa daliri. Tinititigan siya nang masama ni Celene samantalang kami ni Yna ay lumilingon sa likod kung nasaan nga si Luigi kasama si Kris. Papunta sila ng canteen.

Medyo napapatahimik kaming apat sa lamesa nung paparating ang magkaibigan. Palipat-lipat lang din naman ang tingin ko mula sa mga lalaki pabalik kay Celene na parang iniiwasan ding tumingin doon. Nagsalita lang ako nung nasa loob na ang dalawa at may pagitan na kaming clear glass.

"Kung tinanggap mo siguro 'yung alok ng kalabang partido at naging magkalaban kayong dalawa, baka hindi lang dakdakan ang nangyayari sa inyo. Gyera!" 

Tatlo na kami ngayong nakamasid sa ginagawa ni Celene. Suot na naman nito ang resting bitch face niya. Ang manipis nitong kilay na natural na naka-arko at mga matang animo'y sinisilip pati ang kaloob-looban ng iyong damdamin kung tumitig. Kung hindi ko lang siya kasabayan lumalaki, baka pati ako ay natatakot sa kanya. But I know her — we know her more than anyone. It's just her outer structure. 

She gulps. "Alam niyo namang wala akong tiyaga sa gano'n. Leader nga sa group project ayaw ko... humawak pa kaya ng buong high school? Nakaka-drain 'yun ng kagandahan, kaya tignan mo nangyari kay delos Reyes. Panget!" she disses Luigi. 

Napapatingin tuloy ako kay Luigi.

Gwapo naman siya, ah? Matangkad siya tapos maputi at may katamtaman na katawan. Tapos nakasalamin pa siya kaya nagmumukha siyang matalino. Hindi ko nga in-expect na magiging ganito ang itsura niya kapag nagbinata, noon kasi ay parang humihigop ng mga bully ang mukha at tindig niya.

"Gwapo naman si Luigi, Celene. Hindi mo lang ma-appreciate kasi galit ka sa kaniya," I say, matter-of-factly.

Nalulukot ang mukha niya na parang nandidiri sa sinabi ko. "Eww! Sa'n banda ang gwapo riyan? Yna, ibigay mo nga ang salamin mo kay Giana! Malabo na rin ata ang mga mata nyan!"

Ngumingisi na lang ako habang pinapanood ang pekeng reaksyon nito. 

"Eto ang pointers para sa darating na exam. Prepare na rin kayo dahil magpapa-quiz ako bukas."