Eleven Steps to You

Chapter 8

Chapter 8

Nagkakaroon na ng stampede palabas ng aming classroom dulot ng mga nagpapaunahang kaklase. Hayok na hayok na silang lumabas dahil dalawang araw na kaming nakaharap sa aming mga libro.

"Pwede bang magpaiwan dito sa loob? Mas worth it itulog 'yung isang oras kaysa maglaro sa labas," pag-iinarte ni Celene habang nakataas ang paa sa isang armchair at pahilatang nakasandal sa upuan.

"Ano ka ba naman, girl? Dapat lumanghap man lang tayo ng sariwang hangin!"

Tumayo si Yna para hilahin ang paa ni Celene na gumaganti naman ng sipa.

"Lalabas ba tayo o hindi? Mukhang maganda naman ang panahon ngayon, kahit manood lang tayo ng talunan na basketball game," sambit ko.

Sabay na natatawa sina Celene at Yna na ipinagtataka ko.

"Talunan naman talaga ang mga kaklase natin sa basketball. Totoo nga talaga na hindi pwedeng lahat ng magagandang attributes ay nasa tao. Kung matalino, matalino lang. Hindi na kasama ang sports sa talento." Hinahawi ni Celene ang kurtina sabay humaharap sa amin pagkatapos 'yong sabihin.

Kaming tatlo na lang ang natitira rito sa classroom kahit sinabihan na kami ni Sir Manlangit na wala raw matitira sa loob ng clasaroom. Paano ba naman kasi ang sulsulera ni Celene!

Hindi nagtagal ay nakarinig kami ng malakas na katok sa pinto at bago pa ako datnan ng kaba ay mabilis na pumapasok si Anika sa aming classroom.

"Mga babaita, ba't kayo nandiyan?" anito habang naglalakad papunta sa amin nang nakangisi.

"Ayaw naming bumaba. P.E niyo na rin ba?" tanong ko sa kaibigan na hapit ang suot na t-shirt kaya nahuhubog ang korte ng katawan.

"Oo! Buti na lang dumiretsyo ako rito dahil kabisado ko kayong tatlo. Punta tayo ng court at maglalaro daw ang tropang pakers laban sa ibang section!" anito na sa akin lang nakatingin.

Si Celene ang naunang nagtanong. "May humamon ba galing sa section namin?"

Mahinang pinapalo ni Anika ang binti niya. "Malay ko! Kaya nga tignan natin!"

"Matutulog na lang ako rito kaysa panoorin silang maglaro ng patintero. Hala, sige! Baba na!" Pumoposisyon si Celene sa upuan at ipinipikit na ang kaniyang mga mata.

Maglalaro raw ang tropang pakers? Ibig sabihin nandoon si Dennis? Makikita ko ulit siyang maglaro?!

"Halika na, Anika! Panoorin natin si Dennis na maglaro!" Mabilis akong lumalapit sa kaibigan sabay hinihila na siya palabas ng aming classroom.

Gwapo si Dennis araw-araw kahit ano'ng anggulo niya o kahit ano pa man ang ginagawa niya, pero mas lalo siyang gumagwapo nang higit sa one-hundred percent sa tuwing naglalaro siya ng basketball.

Ewan ko ba at bakit parang wala namang araw na naging pangit siya sa paningin ko.

Iniwan namin si Yna para pilitin si Celene na bumaba. Habang tumatakbo kami ni Anika papuntang elevator ay nakasalubong pa namin si Sir Manlangit na nakapamewang at pinapanood kami.

"Miss Mendez and Miss Lapid! Sino pa ang nasa loob ng classroom!?"

Sa sobrang excitement ko ay hindi ko na sya napapansin at nadaanan lamang kaya si Anika na ang sumasagot dito.

"Gi, wait lang! — uhm, Sir, parang wala na po!"

Agad kaming tumatapak sa loob ng elevator na kabubukas lamang kaya nawala na ang boses ni Sir. Maligaya kong pinipindot ang ground floor pagkatapos ay humaharap na kay Anika na parang natatawa sa akin.

"Ini-snub mo si Sir Manlangit, girl!"

"Sa tingin mo nagsisimula na silang maglaro?" excited kong sambit at hindi na mapigilan pa ang pag-ngiti.