The More You Hate. The More You Love, Nga Ba??

Chapter 88: Our Children

Habang naglalakad ako, nagulat ako ng hilain ako ni zyzeir sa balcony.

"What are you doing?! Let me go!" Inis kong binabawi ang kamay ko.

"Let's talk!"

"Wala tayong pag-uusapan!"

"Sinong ama ng mga anak mo?!"

"Why would I tell you?!"

"I'm your boyfriend, zyra!"

"Huh! How dare you to say that!" Galit ko siyang tinignan. "Pagkatapos mo akong lokohin, sasabihin mo sakin! Boyfriend pa din kita?! Ang kapal naman atah ng mukha mo, zyzeir?!"

"We didn't break up! Hinanap kita, but I can't find where you are! Bakit umalis ka ng hindi nagpapaalam, ah! Bakit iniwan mo na naman ako?! Bakit ang hilig mo akong saktan?"

"Hindi kita maintindihan! Hindi ko nakakayanan lahat ng mga kasinungalingan mo! I will never trust you again! So please, stop dreaming!"

"No please" hinawakan niya ako sa balikat. "Ako ba ang ama ng mga anak mo?"

"Yes, at ano naman ngayon?! Ang importante wala ka ng konektado sa kanila! They'll never know the truth! So, please! Tahimik na ang buhay namin kaya kung pwede sana layuan mo na kami?! We don't need you anymore!"

"But I'm the father, zyra! Kailangan nila ng ama! Kailangan nila ako!"

"Shut up, zyzeir. Sinabi ko na sayo ang totoo kaya kung pwede sana lumayo ka na!"

"No--"

"May sarili ka na ding pamilya! Ano bang hindi mo maintindihan doon?!"

"Anong ibig mong sabihin?" Magsasalita na sana ako ng makarinig kami ng putok ng baril.

Dali-dali kaming tumakbo papuntang garden at lahat sila nagkakagulo na.

"Zylla! Zyrox!!!" Sigaw ko at pilit silang hinahanap.

"Ayun sila" turo ni zyzeir sa gilid kaya mabilis akong lumapit sa kanila ngunit sa isang iglap kinuha sila ng mga naka-itim, ang mga red group!

Nilabas ko ang baril ko at pinaputukan ko sila ngunit mabilis na silang naka-sakay sa van.

"No!!" Naiiyak kong sigaw at hinabol ang sasakyan nila ngunit pinigilan na ako nila zyzeir. "No! Not my twins, huhu!" Galit akong tumingin kay zyzeir. "This is your fault, zyzeir! Kung hindi mo ako kinausap hindi ito mangyayari! Kapag may nangyaring hindi maganda sa mga anak ko, sisisihin kita!"

"I'm frustrated too, zyra"

"You should!" Pumasok ako sa mansion at naramdaman kong sumunod siya sa akin.

Puro iyakan ang naririnig ko sa buong mansion kaya mas lalo akong kinakabahan. Nang makarating kami sa sala, nag-iiyakan nga silang lahat.

"Tita, we need them back, huhu" saad ni zana.

"My daughter, huhu" iyakan nila kc.

"Anak" tawag sakin ni daddy kaya napatingin sila samin. "Where's your twins?"

"Like them, kinuha din sila" napabuga ako ng hangin at inis na binato ang dagger sa vase. "Babawiin ko sila" aalis na sana ako ng pigilan nila ako.

"Huwag lang padalos-dalos, zyra" saad ni lance.

"No! Babawiin ko sila!"

"We need to plan first, zyra!" Saad ni xylorh.

"I need them, xylorh! I can't live without them!"

"Pati anak namin kinuha naman, ah" umiiyak na saad ni ashley.

"I need to go and find them---"

"Sige, ipahamak mo din ang sarili mo! Chase them now, zyra" inis na sabi sakin ni zyzeir. "Is that what you want, right? Go! But us? We will plan first! We know what you feel!" Napaupo na lang ako sa sofa at napa-iyak. Tinakpan ko ang mukha ko at nag-isip kung paano mababawi ang mga anak ko.