Chapter 11
"အဲဒါက.. တကယ်ပဲ အဆင်ပြေပါ့မလားဟင်.."
ယင်ရှောင်ယိထံမှဘေးသို့ ဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရသည့် လန်ယိယိမှာ ယင်ရှောင်ရှောင်းဘက်သို့လှည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဆင်ပြေသွားမှာပါ... ဘာမှမဖြစ်ဘူး... ရှောင်ရှောင်းက သူ့ဘာသာသူ ဂရုစိုက်နိုင်တယ်.."
"ဒါပေမဲ့.. ရှောင်ရှောင်းက ဘာလို့ရေထဲ ဆင်းသွားရတာတုန်း... အရမ်းအေးတာကို.."
စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသော လန်ယိယိက ယင်ရှောင်ယိဆီသို့ ခေါင်းဆန့်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။
"မြွေတိုင်းနေပူဆာလှုံနိုင်ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်... ရှောင်ရှောင်းတစ်ကောင် ငါတို့အားလုံးနဲ့ အတူတူပျော်နိုင်ရင် ပိုကောင်းမှာပဲ.."
ယင်ရှောင်ယိ အနည်းငယ်စိတ်မရှည်ဖြစ်လာသည်။
"ရှောင်ရှောင်းက နေပူဆာလှုံရတာကို မကြိုက်ဘူး... သူက အေးအေးလူလူနေရာတွေပဲ ကြိုက်တာလေ.."
ဒီကောင်လေးက တကယ်ပဲသူ့ထက်သုံးလကြီးတာလား.. သိပ်ကိုဒုက္ခပေးနိုင်လွန်းတယ်..
လန်ယိယိမှာ တစ်စုံတစ်ခုလွဲမှားနေသလို ခံစားလိုက်ရသော်လည်း ဘာတစ်ခွန်းမှ ထပ်မပြောတော့ပေ။ ရှောင်ရှောင်းအတွက်သာ သူစိတ်ပူနေမိသည်။
မြစ်ကမ်းပါး၏ ချမ်းအေးမှုဒဏ်ကို မခံနိုင်သောကြောင့် မြွေပေါက်လေးများမှာ ဆယ်လှမ်းခန့်အကွာတွင် ရပ်နေကြသည်။ ယင်ရှောင်ယိနှင့်လန်ယိယိတို့ ပြန်လာသည်ကို မြင်သောအခါ မြွေပေါက်လေးများမှာ အပြေးရောက်လာပြီး သူတို့ကိုဝန်းရံကြတော့သည်။
"ရှောင်ရှောင်းက မြစ်ထဲဘာကိစ္စဆင်းသွားတာလဲ... ဒီလောက် ချမ်းနေတာကို.."
ဟွားရှောင်ဝူကပြောလာသည်။
"ဘာလို့လဲ... ရေသောက်ဖို့ ဆင်းသွားတာလား... ရေသောက်ဖို့ မြစ်ထဲအထိ ဆင်းစရာလိုလို့လား.."
ဟုန်အာအာကပြောလာပြန်သည်။
"ငါနားလည်သွားပြီထင်တယ်.."
"ငါရောပဲ.."
ဟွားရှောင်အာနှင့်ဟွားရှောင်စန်းတို့က တစ်ပြိုင်နက်တည်း ပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)
Romancestory title လေးကို Description မှာထည့်ပေးထားမယ် တစ်ပတ် သုံးပိုင်း တင်ပေးပါမယ်နော် ဖတ်ပေးကြပါဦး???????? all credit to original author & e translator
