🐍Chapter 59
ချောက်ကမ်းပါးအောက်တွင် ပိတ်မိနေသည့် ထူးဆန်းသော မြွေများအတွက်မူ အဆုံးမရှိသည့် သူတို့၏ ဘဝတစ်ကွေ့တွင် မြွေပွေးနှစ်ကောင်နှင့် ကြုံဆုံရတာလောက် ပျော်ဖို့ကောင်းသည့်အရာ မရှိတော့ပေ။
သူတို့အားလုံးသည် မော့လောင်တနှင့် ယင်ရှောင်ရှောင်းအား သူတို့နှင့်အတူ ဤချောက်ကမ်းပါးအောက်တွင် လာနေစေချင်ပုံရသည်။ သို့သော် မော့လောင်တ လက်မခံသဖြင့် လက်လျှော့လိုက်ရသည်။
ခန္ဓာကိုယ်နှင့်မလိုက်အောင် စိတ်ပျက်ဝမ်းနည်းနေသည့် မြွေကြီးများကြောင့် ရှောင်ရှောင်းတို့လည်း ထိုနေရာတွင် နောက်ထပ်နှစ်ရက်မျှ နေကြရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း နှစ်ရက်ဟူသည့်အချိန် ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်ဝေလီဝေလင်းအချိန်တွင် ယင်ရှောင်ရှောင်းနှင့် မော့လောင်တတို့ ချောက်ကမ်းပါးမှ ထွက်ခွာရန် ပြင်ဆင်ကြသည်။
“နောက်တစ်ခေါ် လာလည်ဦးနော် ရှောင်ရှောင်း..”
ကောရှဲသည် ရှောင်ရှောင်းအား အင်တင်တင်နှင့် နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ယင်ရှောင်ရှောင်းလည်း ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်ကာဖြင့် ကတိပေးရှာသည်။
“သေချာပေါက် လာလည်မယ်နော်..”
“အာ.. ဒါနဲ့ ရှောင်ရှောင်းရေ.. နောက်တစ်ခါလာရင် ကျောက်စိမ်းတို့ ဘာတို့လို့ ရတနာလေးတွေ ယူလာပေးလို့ရမလား..”
ရှုံးဟွီရုတ်တရက် ဝင်ပြောသည်။
“ကျောက်စိမ်းလား.. ဘာလုပ်မလို့လဲ..”
ယင်ရှောင်ရှောင်း ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသည်။
"မင်ရှဲက အဲဒါတွေကို ကြိုက်တယ်လေ.."
"အာ... ဒါပေမဲ့.."
သူစကားမဆုံးမီ ရှုံးဟွီ ဖြတ်ပြောပြန်သည်။
“အရင်ကတော့ ကျိခန်းက မင်ရှဲကို ကျောက်စိမ်းလိုမျိုး အဖိုးတန်ရတနာတွေ အများကြီးပေးခဲ့တယ်.. ဒါပေမဲ့ အဲဒါတွေ အကုန်လုံးကို သူက စားပစ်လိုက်တယ်လေ..”
YOU ARE READING
သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)
Romantikkstory title လေးကို Description မှာထည့်ပေးထားမယ် တစ်ပတ် သုံးပိုင်း တင်ပေးပါမယ်နော် ဖတ်ပေးကြပါဦး???????? all credit to original author & e translator
