Chapter 95🐍

586 111 1
                                    

🐍Chapter 95

အပြင်ဘက်တွင် နေသာပြီး ပူပြင်းနေသော်လည်း မူသောင်၏ ကျောက်တံခါးအတွင်းတွင် မဲမှောင်ကာ အေးစက်လို့နေသည်။ နေမင်းကြီးသည် မူသောင်၏ အပြင်ဘက်စွန်းတွင် ထွန်းလင်းနေသော်လည်း ကျောက်တံခါး၏ နယ်နိမိတ်အတွင်းသို့ ရောက်သည့်အခါ တစ်စုံတစ်ယောက်မှ ဖြတ်တောက်လိုက်သကဲ့သို့ ရုတ်တရက် အလင်းမှ အမှောင်ဆီသို့ ကူးပြောင်းသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ စုလောင်နှင့် လျှိုကျစ်ရှင်းတို့သည် အပြင်မှ အတွင်းသို့ဝင်စဉ် ကြည့်လိုက်သော်လည်း မည်သည့်အရာကိုမျှ မတွေ့ရပေ။

စိုးရိမ်နေသည့် လျှိုကျစ်ရှင်း တံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ အမှန်အတိုင်း ဆိုရလျှင် သင်္ချိုင်းအတွင်းသို့ဝင်ရန် စိတ်ကူးနည်းနည်းလေးမျှပင် မရှိချေ။ သို့သော်လည်း ကိစ္စများမှာ ဤနေရာထိတိုင် ရောက်လာပြီဖြစ်သည့်အတွက် မည်သို့ပြောရမည်ကိုပင် မသိတော့ချေ။

မူလက ရှေ့တွင်ရပ်နေသည့် စုလောင်သည် ရုတ်တရက် လှည့်ကာ လျှိုကျစ်ရှင်းအား ပြောလိုက်သည်။

“မင်းအရင်သွား..”

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘေးသို့ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်သည်။ လျှိုကျစ်ရှင်း ဝင်ရန် နှောင့်နှေးနေသည်ကို မြင်ရသည့်အခါတွင် စိတ်မရှည်စွာဖြင့် ပြောလေသည်။

“ဆက်သွားလေ..”

လျှိုကျစ်ရှင်း သည် သူ၏ ရဲစွမ်းသတ္တိကို ဆင့်ခေါ်ပြီး ဝင်ရောက်ရန်မှတပါး ရွေးချယ်စရာမရှိပေ။ စုလောင်သည် လျှိုကျစ်ရှင်း ဝင်သွားသည်ကို မြင်သောအခါတွင် လျှိုကျစ်ရှင်းနောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ လူနှစ်ယောက် မူသောင်ထဲကို လုံးလုံးလျားလျား ဝင်သွားပြီးနောက် သူတို့နောက်မှ ကျယ်လောင်သော အသံတစ်ခုထွက်လာသည်။ လျှိုကျစ်ရှင်းနှင့် စုလောင် တို့သည် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သော်လည်း သူတို့နောက်မှ ကျောက်တံခါး ပိတ်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

" ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ..."

လျှိုကျစ်ရှင်း က သူ့အသံကို လျှော့လိုက်သော်လည်း အသံထဲရှိ ထိတ်လန့်မှုကို မဖုံးကွယ်နိုင်ပေ။

သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now