Chapter 22

2.4K 423 12
                                    


Chapter 22

"ဒါက တကယ်ပျော်စရာကောင်းပုံပဲ.."

ဟွားရှောင်ဝူသည် မြွေအုပ်ကို ကျော်ဖြတ်ကာ ရှေ့သို့ တွန်းတိုက်သွားသည်။

"ရှောင်ရှောင်းပြီးရင် သားနော်.. သား.. သား.."

ယင်ရှောင်စစ် ဟွားရှောင်ဝူအား အထင်သေးမှုအပြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"ရှောင်ဝူတိတိ.. မင်းမေ့သွားပြီလား.. ရှောင်ရှောင်း ကလွဲရင် ငါတို့ထဲက ဘယ်သူကမှ ခန္ဓာကိုယ်ကို လုံးလုံးလျားလျား ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး မဆန့်နိုင်ဘူးလေ..”

“….”

ဟွားရှောင်ဝူ မျက်နှာပေါ်ရှိ အမူအရာမှာ တောင့်ခဲသွားပြီး မကျေမလည်ဖြင့် နောက်ဆုတ်သွားသည်။

ဟွားရှောင်ဟွားနှင့် ယင်တပိုင် အပါအဝင် ကျန်မြွေများမှာ ဟွားရှောင်ဝူအား လှောင်ပြောင်ခြင်း မရှိကြချေ။ အကြောင်းမှာ သူတို့အားလုံး ရှောင်ရှောင်းကဲ့သို့ လုပ်ချင်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူတို့နှင့် ဟွားရှောင်ဝူကြား တစ်ခုတည်းသော ကွာခြားချက်မှာ ဟွားရှောင်ဝူမှာ မြန်ဆန်စွာ ရွေ့လျားနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်ရှောင်စစ် ပြောပြီးသည်နှင့် လွန်ခဲ့သည့် ရက်အနည်းငယ်ခန့်တွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်သတိရပြီးနောက် ဆူညံစွာဖြင့် အဖွဲ့ခွဲလိုက်ကြသည်။

ဤသို့နှင့် သာယာလှပသောနေ့တစ်နေ့ ထပ်မံကုန်ဆုံးသွားလေပြီ။

နောက်တစ်နေ့တွင် တစ်မိသားစုလုံး အိပ်ရာထပြီးနောက် ဟွားရှောင်ဝူ နှင့် ယင်တပိုင် တို့သည် ယင်ရှောင်ရှောင်း ၏ ငှက်ဥများကို ရှာဖွေရန် ထွက်သွားကြပြန်သည်။ ယင်ရှောင်ရှောင်းသည် အလျင်စလို ထွက်ခွာသွားသည့် မြွေနှစ်ကောင်၏ နောက်ကျောအား ကြည့်ကာ မထီမဲ့မြင်ပြုလိုက်သည်။

ဟွန့်.. ဟွန့်.. ဘာကို သားအတွက် ငှက်ဥရှာတာလဲ.. အပြင်ဘက် တစ်နေရာရာမှာ မဖွယ်မရာတွေလုပ်ဖို့ ထွက်သွားတာကို သားမသိဘူးလို့ ထင်နေကြတာလား.. ဒီတစ်ကြိမ်တော့ လှည့်စားနိုင်မယ်လို့ ထင်မနေနဲ့နော်..

သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now