Chapter 89🐍

486 83 0
                                    

🐍Chapter 89

“ရှောင်ရှောင်း.. မော့တာမော့.. အခု လူသားတွေ ဝင်လာတဲ့ နယ်မြေထဲကို သွားကြမယ်.. သေရမှာကြောက်ပြီး ထွက်ပြေးချင်တဲ့ လူသားတွေ ရှိမယ်ဆိုတာ သေချာတယ်.. ရှေ့ဆက်သွားဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားတဲ့ လူသားတွေကတော့....”

မော့လောင်တသည် ကျိခန်းနှင့် တောင်ပေါ်တွင် ရှိနေသည့် မော့မြွေရာပေါင်းများစွာကို တွေးတောရင်း မျက်နှာတွင် ဆိုးယုတ်သည့် အပြုံးတစ်ခု ဖြစ်တည်လာသည်။

“သိပ်မကြာခင် သူတို့ သေချာပေါက် နောင်တရကြလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်တယ်..”

“လူသားတွေက ဘယ်နေရာကနေ ဝင်လာကြတာလဲ.. အဲဒီနေရာကို ဘယ်လိုရှာရမလဲ..”

ယင်ရှောင်ရှောင်း မေးသည်။

မော့လောင်တ ပြန်ဖြေသည်။

“အနံ့ခံရမှာပေါ့.. အကာအရံစည်း ပွင့်နေတဲ့နေရာမှာ ပြင်ပကမ္ဘာရဲ့ အနံ့တွေ ရလိမ့်မယ်..”

ယင်ရှောင်ရှောင်း : “….”

ကောင်းပြီ... ယင်ရှောင်ရှောင်းသည် "ပြင်ပကမ္ဘာ၏အနံ့" ဆိုသော အဓိပ္ပါယ်ကို အမှန်တကယ်မသိခဲ့ပေ။

ယင်ရှောင်ရှောင်းသည် သဘာဝကျစွာပင် သူတို့သွားမည့် နေရာအား မသိပေ။ မည်သို့ပင် ဆိုစေကာမူ မော့လောင်တ၏ နောက်ကျောပေါ်တွင် လဲလျောင်းကာဖြင့် ခရီးထွက်တော့သည်။ အထူးသဖြင့် ယခုအခါတွင် သူဒဏ်ရာရနေသည့်အတွက် မော့လောင်တ၏ နောက်ကျောပေါ်တွင် လဲလျောင်းခြင်းကသာ သူ့အတွက် အနာသက်သာပေမည်။

မော့တာမော့သည် မော့လောင်တကို မေးခွန်းထုတ်ခြင်း မပြုဘဲ နာခံလေသည်။ မျိုးနွယ်စုခေါင်းဆောင်မှ သူ့အား တစ်စုံတစ်ခု လုပ်ခိုင်းလာမည်ဆိုလျှင် သူလုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း မော့တာမော့သည် ခရီးစဉ်တစ်လျှောက်လုံး ယင်ရှောင်ရှောင်း မော့လောင်တ၏ နောက်ကျောပေါ်တွင် လဲလျောင်းနေခြင်းအား တကယ်သဘောမကျပေ။

ချီကျောက်၏အဖွဲ့သည် သူ့နောက်ကိုလိုက်ကာ မကြာခဏ လမ်းကြောင်းပြောနေသဖြင့် နောက်ဆုံးတွင် လူတစ်ဦးသည် မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ မေးခွန်းထုတ်တော့သည်။

သင်္ချိုင်းဟောင်းမှမြွေမိသားစု(ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now