~Same Old~ [ZIAM MAYNE][COMPLETED]

Happy birthday Same Old

يك سال شد.

يه سري حرف بزنيم بابت تولد يك سالگيمون.

اگه دوست داشته باشيد از اولش ميگم.

اول اينكه يك ساله همه داريد همراهي ميكنيد و خيلي خيلي خيلي قشنگ داريد كمك ميكنيد كه با هم بمونيم و بايد با تمام وجود ازتون تشكر كنم.

اونايي كه ميخونن ، اونايي كه ميخونن و ووت ميدن ، اونايي كه ميخونن و ووت ميدن و كامنت ميذارن ، همگي ممنونم ازتون كه ميخونيد.

اين چند وقت اخر يكم ذهنم بهم ريخته بود و نتونسته بودم زود به زود بنويسمش و ببخشيد بابتش. بابت اينكه زود و دير شدنش رو تحمل كرديد و بولشيت هاي مغز منو خونديد تشكر  

راستش Same Old اصلا قرار نبود داستان زيام باشه !

بله اول استريت بود.

استريت بود چون من خيلي سال پيش در مورد تراژديش فكر كرده بودم ولي هميشه به نوشتن استريتش فكر ميكردم و يه روز وقتي كه تونستم تا اخرش رو براي خودم مجسم كنم ، توي شرايطي نبودم كه بتونم استريتش رو بنويسم و گفتم به خودم كه "بذار گي بنويسم و بعدش حالا اگه تونستم و يكم بيشتر مشهور(!) شدم استريتش كنم."

و خب بله. من نياز داشتم به يه جايي كه اندازه ي كافي ادم وجود داشته باشه تا حد اقل چند نفرشون بخونن و نظر بدن.

نميتونستم هم زمان هم دنبال ادما باشم تا بتونم داستانمو معرفي كنم و هم اندازه ي كافي وقت بذارم و بنويسمش.

اولين جايي كه ميتونستم به اشتراك بذارم ، يه چنل لري بود ! و خب داستان قرار بود لري باشه 😂

بله و خب به شدت از چند تا چپتر اولش انتقاد شد

اونقدري كه اجازه ندادن ادامه بدم و منو فرستادن پيش يه نفر ديگه كه برو و باهاش كار كن تا بتوني بنويسي (!)

و خب من كلا بيخيالش شدم.

ته ته ته نااميدي و اين جو بد و .. كه خيلي اتفاقي رفتم توي كانال تلگرام از زيام ، و نميدونم دقيقا چي اونقدري به من جرعت داد كه برم با ادمينش حرف بزنم و ادمينش [زهرا] از اب در اومد.

منو به مهرسا معرفي كرد و مهرسا قدر دنيا اعتماد كرد و اجازه داد بتونم توي كانالش فن فيك رو بذارم و نميدونم چجوري بايد ازش تشكر كنم.

و دقيقا بعد از اون با سارا اشنا شدم كه خيلي زياد به من لطف كرد و اعتماد كرد. ادم فوق العاده اي كه من عجيب بهش بدهكارم همه جوره. رفاقت ، مرام ، اعتماد ، دوستي

و سارا و مهرسا و زهرا دقيقا سه نفري هستن كه منو تا اينجا رسوندن و يك دنيا ممنون. و مطمئنا اگه يكيشون به من لطف نميكرد ، نه من اينجا بودم نه شماها.

يك سال شد. چقد از اينجا كه بهش نگاه ميكنم زود گذشته و چقد از اول كه بهش نگاه ميكنم دور و طولانيه.

من خيلي از روزا اين داستانو زندگي كردم. شايد در قالب فن فيك باشه ، توهمات يه طرفدار، ولي براي من خيلي خيلي ارزش داره.

و اينكه ميگم زندگي كردم ، واقعا زندگي كردم. بعضي وقت ها واقعا يه سري حرف هايي كه توش زدم رو برام اتفاق افتاده و حسش كردم !

و خب من نه ضعف زينم ، نه قدرت ليام. منم يه ادم خيلي معموليم كه فقط بعضي وقتا مغزش شروع ميكنه به توليد يه سري كلمه ها كنار هم كه اونا خوشبختانه/متاسفانه معني دار هستن.

از تك تكتون ممنون كه يك ساله به حرفام گوش كرديد و براش وقت گذاشتيد و .... عاشقتونم