Karşılıksız aşk, cüretkâr bir teklif ve çarpık bir intikam oyunu...
Sare'nin kalbi çocukluk arkadaşı Emir'e aittir, ancak kaderin başka planları vardır. Gizemli bir yabancı Sare'ye karşı konulmaz bir teklif sunduğunda, duygularını değiştiren ve sını...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🎶 Billie Eilish - Happier Than Ever (Kelly Clarkson Cover)
Küçük bir kız bahçedeki muşambalarla kaplı alanda ahşap masanın altına saklanmıştı. Dizlerini kendisine doğru çekmiş onu kimsenin bulamamasını umut ediyordu. Ayak sesleri duydu, ona doğru yaklaşıyordu. Bu ayak sesleri usulca ona yaklaşan birinin ayak sesleriydi, ona kızmak yada bağırmak için gelmiyordu.
Küçük kız gelen kişiyi görebilmek için başını kaldırdı. Bal rengi saçları yağmur yüzünden sırılsıklam olup alnına yapışmış, lacivert gözleri göz yaşlarının parıltısıyla bir okyanusa dönüşmüş küçük çocuktu gelen kişi. Dizlerinin üzerine çöktü ve kızın yanına oturdu.
"Yine kavga ediyorlar değil mi?"diye sordu kız ona bakarak, kendi acısını unutup küçük çocuğa odaklanmıştı. Çocuk bir şey söyleyemedi başını usulca salladı, gözlerini sıkıca kapattı.
Onun karşısında ağlamak istemiyordu, güçlü görünmeliydi. Yoksa kız onun küçük mız mız bir çocuk olduğunu düşünecekti ve bir daha onunla konuşmak istemeyecekti. Aralarında iki yaş olmasına rağmen kız ondan çok daha güçlü duruyordu.
Babaları aynı şirketin ortaklarıydı ve ne zaman şirkette büyük bir sorun olsa ikisinin de evinde kavga çıkardı. Evlerinin bahçeleri yan yanaydı, arada kolaylıkla geçebildikleri bir çit vardı. Bu durum artık bir alışkanlık haline gelmişti. Kavga başladığı anda kızın evinin bahçesindeki seraya saklanırlardı.
"Atıştırmalık da getirdim."dedi kız gülümseyerek, çocuk da gülümsedi. Kız ayağa kalktı ve seranın bir köşesine sakladığı yastığı ve battaniyeyi getirdi. Yastığı çocuğun yanına bıraktı, battaniyeyi omuzlarına sardı. Yanına oturdu ve hiç bir şey söylemedi, çocuk battaniyenin bir kısmını açıp kızın üzerine sardı.
"Hep yanımda kalacaksın değil mi Sare? Senden başka kimsem yok."dedi hüzünlü bir sesle, hayattaki en büyük korkusu tek arkadaşı ve sığınağı olan Sare'nin yokluğuydu.
"Hep yanında olacağım."dedi Sare büyük bir kararlılıkla ve çocuğun okyanus mavisi gözlerine bakıp gülümsedi. Bu kadar masum bir yüzün böyle acı içinde olmasına anlam veremiyordu. Emir'in evindeki kavgaların şiddeti genellikle daha büyük olur ve çoğunlukla da ona sıçrardı.
Çocuğun gülümsemesi yeryüzüne yanlışlıkla gelmiş acı çeken bir meleği andırıyordu. Güçlükle yüzüne sahte de olsa ışıltılı bir gülümseme yerleştirdi. Yanında getirdiği resim defterlerinden birini Sare'ye doğru uzattı. Renkli boya kalemlerini de onun defterinin üzerine bıraktı. Aileleri onları her türlü aktiviteye yazdırmıştı. Neredeyse evden uzak kalmaları için bütün gün dışarıda olmalarını sağlamayı başarmışlardı.
Sare de Emir de bu aktivitelerden en çok resim kursunu sevmişlerdi. Ertesi gün gidecekleri resim kursu için yapmaları gereken bir ödevleri vardı. Sare bunu hatırladığı için Emir'e teşekkür etti ve getirdiği resim defterini kendine doğru çekti. Renkli kalemlerini seçerken ne çizeceğini düşünmeye başladı.
