Karşılıksız aşk, cüretkâr bir teklif ve çarpık bir intikam oyunu...
Sare'nin kalbi çocukluk arkadaşı Emir'e aittir, ancak kaderin başka planları vardır. Gizemli bir yabancı Sare'ye karşı konulmaz bir teklif sunduğunda, duygularını değiştiren ve sını...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎶Nil Karaibrahimgil - Kanatlarım Var Ruhumda
"Neden sinirlendi bu kadar?"
Hande yeşil gözlerini şaşkın bir şekilde kırpıştırarak, Kuzey'in tepkisine anlam vermeye çalışıyordu. Kısa kahverengi saçlarını yatağın yanında duran komodinden bir toka alarak başının üzerinde dağınık bir topuz şeklinde topladı.
Ne zaman odaklanma ihtiyacı hissetse saçlarını aynı şekilde toplar dedektifçilik oyunlarına başlardı. Bazen ben de ona katılırdım, içinden çıkılmaz senaryolar üretene kadar teorilerimizi sıralardık. Bugün ona katılabilecek kadar enerjim olmadığına emindim. Yaşananları hala idrak edememiştim, gece olanlar uzun ve yorucu bir kabustan ibaretmiş gibi hissediyordum.
"Dün akşam bir sürü felaket yaşadığımız için sinirleri bozuk sanırım. Son söylediği cümle beni de şüpheye düşürdü. Emir'in tarafında olduğumu söyledi açıkça."
"Bana bak, uyurken yine adını falan mı sayıkladın?"
Başımı olumsuz anlamda salladım.
"Uyandığımda sinirli görünmüyordu. Yalnızca fazlasıyla yorgun gibiydi."
"Benim gibi saçma sapan kıskançlık krizlerine mi giriyor acaba?"dedi Hande, peluş ayının üzerine kafasını dayamış Kuzey'in bir anda değişen ruh halinin sebebini anlamaya çalışıyordu.
"Hande benim bu kadar kapsamlı düşünecek kadar beyin hücrem kalmadı. Bugün hangi dersim olduğunu bile bilmiyorum."dedim yataktan güçlükle kalkarken. Ders programıma bakıp kritik bir dersim olup olmadığını kontrol etmem gerekiyordu. Ölüm kalım meselesi haline gelecek bir durumda değilse bütün dersleri ekip uyumayı planlıyordum.
Laptopun kapağını açıp ders programımın olduğu dosyaya bastım. Yoklama hakkımın olduğu iki ders vardı programda, kesinlikle uyuyabilirdim.
"Çok rahatladım. Bütün gün uyumayı planlıyorum. Lütfen karşı çıkma, beynim fonksiyonlarımı geri kazanana kadar hiçbir şey yapamam."
"Sana katılabilir miyim? Ben de çok yorgunum."dedi Hande, esnememek için kendini zor tutuyordu.
Ders programının olduğu sayfaya bakmaya daha fazla tahammül edemeyecektim. Sayfayı yana kaydırıp ana ekrana döndüreceğim sırada son açılan sayfalar arasında olduğu için notlar kısmı geldi.
Son güncelleme tarihinde bugünün olması mümkün değildi. En son üç gün önce yazdığıma adım kadar emindim.
"Notlarımı okumuş."dedim ses tonumdaki pişmanlıkla harmanlanmış hüzün odaya ağır bir hava gibi çökmüştü. Nasıl oluyordu da her seferinde bir şekilde canını acıtmayı başarıyordum?
"Ne notu? Ders notlarının ne kadar kötü olduğunu görünce morali mi bozuldu?"
Hande ekranı dolduran satırları görebilmek için laptopu kendine doğru çekti. Ekrana bakarken gülümsemesi yavaş yavaş silindi. Ciddileşen ifadesi ve sayfaları kaydıran parmakları huzursuz bir sessizliğe eşlik ediyordu. Kimse Emir'e karşı gerçekten ne hissettiğimi bilmiyordu aslında. O satırları okumayan hiç kimse o acı aşk hikayesini anlayamazdı.
