-5-

607 105 190
                                    

               🎶Crazy-Daniela Andrade (Cover)

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

🎶Crazy-Daniela Andrade (Cover)

Tek elini cebine sokmuş hareketsiz bir şekilde sabit bir noktaya bakan adam birden benim olduğum yöne doğru döndü. Telefonla konuşmaya devam ediyordu, güneş bal rengi saçlarının üzerinde parıldamalar oluşturuyordu. Gözlerinin o anlam veremediğim tuhaf mavisini bu mesafeden bile görebiliyordum. Dün akşam ruhumu paramparça eden o cümleleri kurarken de böyle gülümsüyor muydu?

Neden onunla aynı dersleri seçmiştim ki sanki? Beni görmeden önce uzaklaşmam lazımdı oradan. Etrafımda dönüp tam ters bir istikamette yürümeye başladım. Telefonum gelen mesaj yüzünden cebimde titrediği için ödüm kopmuştu. Bedenim ve zihnim o kadar diken üstündeydi ki kendimi kocaman ayaklı bir radar gibi hissediyordu: Emir'e yakalanmama radarı.

Kuzey kendi dersi başlayana kadar kahve içmeyi teklif etmişti ama benim makroekonomi dersine kesinlikle gitmem gerekiyordu. Bir hafta sonra sınavı vardı ve tam olarak hiçbir şey bilmiyordum.

Ders notum bile yoktu. Kuzey'e bütün bunları açıkladığım bir mesaj yazıp gönderdim. Birine içimi dökmem lazımdı. Derslerim de Emir ile olan durumum gibi bataklığın dibine doğru yol almaya başlamıştı. Kendime gelip kırılan dökülen bütün parçaları toplama vaktim gelmişti.

"Halledersin, bir şey olmaz."yazmıştı sadece Kuzey.

"Çok kolaydı çünkü..."dedim kendi kendime telefona bakarak amfiye doğru ilerlerken.

"Kolay tabi."

Kuzey'in sesini duyduğuma emindim. Elinde iki kahve bardağı ile amfinin önünde duruyordu. Birini bana doğru uzattı.

"Teşekkür ederim. Burada olduğumu nasıl bildin?"

"Kapıda yazıyor."dedi kocaman ders adının yazdığı kapıyı işaret ederken.

"Vaktim var kendi dersime kadar. Çok sıkıldım."dedi omuz silkerken. Sıkıldığı için benim dersime mi girecekti? Ne tür bir ruh hastası sıkıldığı için makroekonomi dinlemek isterdi?

Arka sıralarda bir yere oturmaya çalıştığım sırada. Kuzey'in onaylamayan bakışı ile karşı karşıya kaldım.

"Biraz daha öne oturalım buradan iyi dinleyemezsin."

"Bu da oyunun bir parçası mı? Ona göre itiraz edeceğim."dedim ön sıralara doğru ilerlerken.

"Başladı yine oyunbozan."dedi bezgin bir ses tonuyla.

Ön sıralarda bir yere oturduk ve dersin başlamasını beklemeye başladık. Bizim önümüzde oturan kızlardan biri arkasını dönüp Kuzey'e hayranlık dolu bir bakış attı.

"Seni görmedim daha önce."dedi kız tatlı olduğunu düşündüğü yapmacık bir ses tonuyla.

"Derse çok gelemedim."dedi Kuzey gülümseyerek. Elini kestane rengi saçlarını düzeltmek ister gibi alnına götürdü. İçinde bulunduğu sahneden fazlasıyla keyif alıyor gibiydi.

Sensizlik Senfonisi Where stories live. Discover now