-7-

577 88 131
                                    

🎶 Fleurie- Hurts like hell

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

🎶 Fleurie- Hurts like hell

Düşüncelerim kutuplarda yazlık kıyafetleri ile kalsın istiyordum. İşkence etmeye ancak o zaman son verebilirlerdi. Ancak o zaman huzur bulurdum, suçlu olmadığım yalanına inandırabilirdim kendimi.

Korkuyordum yalnızlığı sevmekten, ona aşık olmaktan korkuyordum. Öyle seviyordum ki soğuktan yakan sıcacık kollarını, uyanmak istemiyordum kaybolduğum rüyadan. Beni nefessiz bırakan kabuslardan ayrılmak istemiyordum.

En çok da onu görmeye dayanamıyordum. Onsuz olmanın bana nasıl acı verdiğini bilmiyordu. Gösterecek, kanıtlayacak somut bir delil olsun istiyordum ama elimde hayali sözler vardı. Havada asılı kalıyorlardı.

Ona dokunmak için elimi kaldırıyordum, yok oluyordu. Boşlukla karşılaşıyordu ellerim. Rüyalarımda bana da ona baktığı gibi daha önce gerçek olabileceğini düşünmediğim o sonsuz sevgi ile baktığını görüyordum. Sonra uyanıyordum.

Beyaz duvar bana bakıyordu, giyinme dolabım beni selamlıyordu. Yerdeki kilim bana acıyordu. Ben de sığınıyordum yalnızlığın varlığına. Ona ne kadar anlatsam da anlamayacaktı. Ben bu sensizlikte boğuluyorum desem arkasına bile bakmayacaktı.

Ne kadar beklersem bekleyeyim beni sevmeyecekti. Ben, onun bir başkasına sevgi ile bakan gözlerini görecektim. Ben, onun anlattığı aşık olduğu kadını dinleyecektim. Ben, ona bir başkasının onu benim kadar sevemeyeceğini anlatamayacaktım. O da hayallerimde ne kadar mutlu olduğumuzu bilemeyecekti.

Hayallerimi yazdım bir kâğıda. Gözlerimi korkarak açtım ve kâğıda baktım. Sadece onun adı yazıyordu. Sonra kâğıttan bir kayık yaptım hayallerimi. Bıraktım sahil kenarına, dalgalar alsın götürsün istedim. Küçük kayık savruldu dalganın şiddetiyle. Mavi mürekkeple yazılmış kelimeler su damlaları değince üzerlerine birbirine karıştı.

Kocaman bir lekeye dönüştü yazdıklarım ve battı küçük kayık. O kayık kadar çaresizdim. Onun kadar savunmasızdım. Onun kadar muhtaçtım korunmaya ama dalgalar anlamadı halimden. Gözyaşlarım düştü dalgaların üstüne, hiç var olmamışlar gibi karışıp gittiler okyanusa.

"Her an bayılacakmışsın gibi görünüyorsun."

Kuzey'in ela rengi gözleri endişeyle bembeyaz olan yüzümü inceliyordu.

"Bu sınavdan iyi almam lazım biliyorsun."

"Evet, biliyorum. Okunmuş şeker getirseydim keşke."

Bir an aklımdaki bütün felaket senaryolarından sıyrılıp kahkahalarla gülmeye başladım. Sınavın olduğu amfinin önünde bekleyen insanlar bana dönmüş neler olduğunu anlamaya çalışıyorlardı.

Sensizlik Senfonisi Where stories live. Discover now