-24-

365 43 46
                                    

🎶KALEO - Cant Go On Without You

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

🎶KALEO - Cant Go On Without You

Üzerimdeki battaniyeyi itip güçlükle doğruldum. Kuzey'in yatağında yatıyordum. Koltukta uyuyakalmış olmalıydım.

Gri koltuğun üzerine uzanmış elinde bir kitapla uyuyakalmıştı o da. Benim üzerimi örtmeyi akıl edip kendisine hiç bir şey almamıştı.

Örgü battaniyeyi alıp parmak uçlarımda koltuğun yanına gittim. Battaniyeyi üzerine örttüğüm sırada hiç de uykulu olmayan bir ses tonuyla dudaklarından dökülen cümle yakalandığımı anlatır gibiydi.

"Gidiyor musun yine?"

Sanki onunla kalıp kalmamamdan bahsetmiyordu da olanlardan sonra gerçekten gidip gitmediğimi bilmek istiyordu.

Gözleri aralandığında uyumadığını fark ettim. Yalnızca gözlerini kapatmış olmalıydı.

"Gitmiyorum."dedim bana bile yabancı gelen bir ses tonu ile.

Gülümsedi. Sanki bir hiçliğin ortasındaydı. Öyle kaybolmuş duruyordu ki istese de onu bırakıp gitmezdim. O benim elimi tutup tekrar çabalamaya başladığımı görene kadar savaşmam için destek olmuştu. Sıra bendeydi. Yalnızca onun benim yanımda olmasını bekleyemezdim.

"Yatağına yatsana burada tutulacaksın."

"Yanımda yatacak mısın?"dedi şaşkınlığı sesine yansımış istemsiz bir şekilde kaşlarını çatmıştı.

"Bana kıyafet verirsen evet."dedim gülümsemeye çalışarak. Daha önce kimsenin yanında uyumamıştım. Belki tuhaf gelecekti ama denemek istemiştim. İçten içe yanımda olmasını istiyordum. İçinde kaybolduğumuz bu karmaşanın ortasında ben de onun elini tutacaktım. Fırtınanın ikimizi de alıp götürmesine izin veremezdim. Ancak birbirimize tutunursak dayanabilirdik bu acımasız fırtınaya.

Koltuktan hızla kalkıp dolabına yöneldi. Beyaz dolabın kapağını açıp katlanmış ev kıyafetlerinden siyah bir eşofman takımını alıp bana getirdi.

"Bu kadar hevesli görünmenin beni korkutması gerekiyor sanırım."dedim kıyafetleri elinden alırken.

"Duygularımı kendime saklamakta pek iyi değilim."dedi alaycı bir gülüş dudaklarının kıvrımında belirmişti.

"Banyoya gitmem lazım. Makyajım da aktı."

"Odadan çıkınca karşıdaki kapı."

Aynadaki yansımamı görünce kesinlikle onun evine makyaj çıkarıcı getirmem gerektiğini fark ettim. Kıyafetlerimi değiştirdikten sonra banyo dolabını açıp yüz yıkama jeli aradım. Düşündüğümden çok daha fazla bakım malzemesi vardı. Başka kadınlar eşyalarını mı bırakmıştı acaba?

Sinirli bir şekilde bastıra bastıra yüzüme sürdüğüm jeli yıkamak için musluğu açtım. Bu sırada eve gelip giden bir sürü kadının görüntüsü geçiyordu aklımdan. Ona kesinlikle geçmiş ilişkilerini soramazdım.

Sensizlik Senfonisi Where stories live. Discover now