🎶Dua Lipa-Thinking About You
"Biraz ara verelim mi?"dedim başımı eğip gülümseyerek. Ciddi bir şekilde beni süzen ifadesini yumuşatmaya çalışıyordum.
"Tam olarak on dakikadır çalışıyorsun. Nasıl bir ara vereceğiz?"
Başımı geriye doğru atıp ciğerlerimdeki bütün havayı bezgin bir şekilde boşalttım. Saçlarım sandalyenin arkasına doğru dökülüyordu. Kuzey kendi oturduğu sandalyeden kalkıp benim sandalyemin yanına geldiği için yüzünü tersten görüyordum. Bir anda gülmeye başladığım için daha da çok sinirlenmişti.
"Tersten bakınca çok komik görünüyorsun."dedim gülmeye devam ederken.
"Ben ne günah işledim?"dedi, ellerini iki yana açıp homurdanarak mutfağa gidiyordu.
Önümdeki istatistik sorularına baktıkça kitabı çöpe atıp koşarak Kuzey'den uzaklaşmak geliyordu içimden. En son sınavıma beni o çalıştırmıştı ve en yüksek puanlardan birini ben almıştım. O yüzden yine öğretmenim olmasını istemiştim ondan. Sanki ben değildim yardım etmesini isteyen de o beni zorla evinde tutuyordu. Başımı kitabın üzerine koyup gözlerimi kapattım.
Kendime gelip çalışmaya başlamazsam kesinlikle sonucu bir felaket olacaktı. Kuzey geri dönmediği için peşinden mutfağa gittim.
Mutfağı filtre kahve kokusu sarmıştı. Tezgaha yaslanmış telefonundan bir şeylere bakıyordu.
"Affet beni. Söz çalışacağım."dedim yanına giderken. Beni görmezden gelip telefonuna bakmaya devam etti. İfadesiz bir şekilde telefonunun ekranını bana doğru çevirdi.
"Bir daha uykum geldi dersen sırada bu var."
Telefonunun ekranında buz dolu bir kovanın resmi vardı. Uyanık kalma methodlarını araştırdığı bir sayfadan bulmuştu.
"Bütün bahanelerim tükendi."dedim iki elimi masum olduğumu vurgulamak ister gibi havaya kaldırırken. Ders çalışmamak için ilk başta canımın tatlı çektiğini söyleyip ona rahat vermedim. Sonra evi gezdirmesi için başının etini yedim ve yaklaşık sekiz kere oturmaktan tutulduğumu söyleyip salonda tur attım.
"Emir'le ders mi çalıştın birlikte de kaçtı senden?"dedi, ikimiz de gülmeye başladık. Kupalara kahveleri doldurduğu sırada modumun düştüğünü ve durgunlaştığımı fark etti. Emir'in adının geçmesi bile hayatımdaki en ufak mutluluk kırıntısını götürmeye yetiyordu.
"Özür dilerim. Espri anlayışımın kötü olduğunu biliyorsun ama elimde değil."dedi yüzündeki ifadeden çoktan pişman olduğunu anlamıştım.
"Emir işte... Ne beklersin? Ortam bozucu."dedim elinden kupayı alıp gülümsedim.
"Hala kaçıyor musun ondan? En son bovling gecesi mi konuştunuz?"
أنت تقرأ
Sensizlik Senfonisi
العاطفيةKarşılıksız aşk, cüretkâr bir teklif ve çarpık bir intikam oyunu... Sare'nin kalbi çocukluk arkadaşı Emir'e aittir, ancak kaderin başka planları vardır. Gizemli bir yabancı Sare'ye karşı konulmaz bir teklif sunduğunda, duygularını değiştiren ve sını...