FERYADIM VAR [TAMAMLANDI]

BİR DEVRİN KAPANIŞI

'Başkanın istifasından sonra hızla seçim hazırlıkları başlamış ve çok geçmeden seçim yapılmıştı.

Bu ani gelişme ile bazısı boş oy atmış, bazısı kimi seçeceğini bilemeyip rastgele birisine oy vermişti.

Herkes seviniyordu ama içten içe herkesin korkuları vardı.

Yeni seçilen başkan tüm eski kuralları kaldırmış daha yaşanılabilir bir hayat sunmuştu bize.

Yıllar sonra Kan Gölü Günü hayatımızdan çıkmıştı. Bu en güzel kayıptı herkes için.

Seçimle beraber Selim'le benim  hayatımızda da yine bir şeyler değişmişti.

Selim gün geçtikçe sevgisini daha çok belli ediyordu.
Onu seviyordum ama bu aşk mıydı bilmiyordum.

Hiç hissetmediğim bu duyguyu nasıl tanımlayabilirdim?

Onu görünce tüm dertlerimi unutmak, gözlerine bakınca ayrı bir evrene dalmak, her bakışında heyecandan ne yapacağını şaşırmak aşkın insanda bıraktığı kaçınılmaz yan etkileri miydi?

Eğer öyleyse bende Selim'e aşık olmuştum ve gün geçtikçe bu aşk denen karadelik beni içine çekiyordu.

Her şey bir yana en çok neyi isterdim biliyor musunuz?

Arya'm...

Onunda hâlâ hayatta bizimle olmasını ve onunda hiç bilmediği bu duyguyu yaşamasını isterdim.

Onunda bizimle mutlu olmasını isterdim.

İstediğim çok şey vardı aslında.

Annem mesela. Başkanın istifa ettiği günden sonra annemin gelişme gösterdiğini söylemişti doktoru ama hiçbir zaman eski mental sağlığına kavuşamayacağını da söylemişti.

Ne kadar iyi görünse de yaşadıkları ve ona o günleri hatırlatacak her şeyden çok fazla etkilenebilirdi. 

Tamamen iyileşmesini isterdim işte.
Babamın en başından bizi sevmesini..
Selim'in mutlu bir çocukluk geçirmesini...

Ve dahası...

Hayat bu sonuçta insana her zaman istediğini vermiyordu hatta belki hiçbir zaman.

Bu hayat bana bir şeyler yolunda gittiğinde kötü bir şey olacak diye korkup her şeyden el ayak çekmeyi öğretti.

En kötüsüde ne biliyor musunuz?

Bir şeyin elindeyken yapılan ufak bir hata yüzünden aynı zaman da elinde olmaması...

Anlar mısınız bu durumu bilmiyorum ama bu benim için korkunç bir durum gerçekten.

Tıpkı Arya'nın şimdi yaşayacak olmasıyla bizim hatamız yüzünden yaşamıyor olması gibi...

Tıpkı annem çok iyi olabilecekken babamın ufak bir hatası yüzünden şimdi asla iyileşememesi gibi... '

Yaklaşık yarım saattir oturduğum bu masada yazabildiğim birkaç cümleye son kez bakıp defterimi kapattım.

Uzun zaman sonra yazmak, içimi dökmek iyi gelmişti.

Kalem gibi olan ruhumdan mürekkep gibi tüm sıkıntıları kağıda dökebilmek bana göre en büyük lütuftu şu hayatta...

Bunun için Tanrı'ya her zaman minnettar olacağım.

                   ****

Selamlaar.
Nasılsınız? Ben iyiyim sizde iyi olun.

Bol bol yorum yapmayı unutmayın.
Ha birde kitabımı arkadaşlarınıza önerirseniz sevinirim (:

Aklınıza takılanlar ➡

Etiket ➡

Teşekkürler. <3